De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 2. Brieven 142-297

276 Aan Gonnell en Walkden
Cambridge, oktober 1513

Deze brief is waarschijnlijk gericht aan William Gonnell en aan Humphrey (Omfredus) Walkden, verbonden aan Queen's College,

[p. 223]

Cambridge. De ingesloten brief die Walkden in het Engels moest vertalen, was gericht aan de vader van John Smith, die Erasmus' leerlingbediende was geweest sinds november 1511; zie brief 241. De vader, Robert Smith, had Erasmus gevraagd zijn zoon terug te sturen. Erasmus had daarin toegestemd; zie brief 277. John Smith keerde na enige tijd terug naar Erasmus en ging in 1515 met hem mee naar Bazel. Hij verliet Erasmus in april 1518.

Erasmus aan zijn vrienden G. en O., gegroet

Ik kan niet spreken met dat monster. Jullie moeten hem ervan overtuigen dat ik meer dan een vader voor de jongen ben geweest en hem geestelijk en lichamelijk uitstekend heb verzorgd, en dat hij zijn tijd niet verdaan heeft, maar er meer profijt van heeft getrokken dan hij ooit van enige school zou hebben gehad.

Als mijn paard nieuwe hoefijzers nodig heeft, zorg dan dat het die krijgt, want het zal misschien een grote afstand moeten afleggen. Ik heb hier nog iets te doen, waardoor ik langer moet blijven dan ik wil. Woensdag zal ik, met Watson, komen. Vaarwel en behandel, ter wille van mij, die ezel van een man hoffelijk.

Als Humphrey tijd heeft, zou ik graag hebben dat hij de inhoud van het volgende in het Engels vertaalt en het via John naar mij stuurt om het te ondertekenen.

Gegroet, mijn geëerde vriend Robert Smith

Ik heb nog geen bediende, want degene op wie ik vast rekende, is van mening veranderd en de zee overgestoken. Maar omdat ik besloten heb me neer te leggen bij uw wensen, stuur ik John terug. Ik ben voor hem in alles als een vader geweest, en meer dan een vader, dat wil zeggen in mijn zorg voor zijn lichaam en zijn geest. Zijn karakter verdiende dat en het spijt me dan ook niet dat ik hem dat heb gegeven. Hij heeft zijn tijd niet verdaan. Hoewel de vooruitgang van de jongen niet onmiddellijk opviel, kent hij meer Latijn dan hij in drie jaar in de school van Roger^1. zou hebben geleerd. Hij is niet geslagen, omdat hij daartoe bij mij geen aanleiding gaf en een edelmoedige geest kan men veel beter de weg wijzen dan meesleuren. Als u voor hem een geschiktere leermeester hebt gevonden, dan doet me dat plezier voor de jongen en voor u, want de natuurlijke gaven van de jongen verdienen een eersteklas

1. De Saint Anthony's school in Londen, waarvan Roger Wentford rector was; zie brief 196/inleiding.

[p. 224]

vakman. Misschien kunt u iemand vinden die geleerder is, maar niemand die meer op hem gesteld is, ook al zoekt u heel het land af.

Mijn beste wensen voor uzelf, uw uitmuntende vrouw en uw hele huis.

Aan meester G. en O., zijn geachte vrienden