De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 2. Brieven 142-297

227 Aan John Colet
Cambridge, 13 september [1511]

Erasmus aan Colet, gegroet

Ik stuur je het Officie van Chrysostomus^1. waar je om gevraagd hebt, en een brief^2. waarin, als ik me niet vergis, een paar dingen zullen staan waar je het niet mee eens bent. Jij minacht planmatigheid en de regels, terwijl ik daar wel wat in zie, vooral bij een onderwijzer. Je moet Linacre niet al te lichtvaardig op zijn woord geloven want ik heb onmiskenbare aanwijzingen dat hij de grootste achting voor je heeft en dat hij het je nauwelijks kwalijk neemt zijn grammatica^3. te hebben afgekeurd. Mensen zijn echter van nature zo dat zij hun geschriften koesteren als waren het hun kinderen. Als je hem daarmee gekwetst hebt, dan hangt het van jouw tact af dit litteken te weg te werken en het niet open te wrijven en hem met een vriendelijk gezicht en hartelijk gedrag tot je terug te brengen liever dan met excuses, vooral als anderen die moeten overbrengen. Aldus zal de pijn met de tijd slijten. Maar eigenlijk is het nogal brutaal van mezelf om je dit te zeggen en als een zwijn Minerva te onderwijzen.^4. Ik heb nog niemand gevonden die me geschikt lijkt als ondermeester voor je school. Ik zal blijven zoeken en zodra ik iemand gevonden heb, zal ik het je laten weten. Vaarwel, beste leermeester.

Ik moet je hier af en toe verdedigen tegen de thomisten en scotisten,^5. maar daarover spreek ik je nog wel. Ik ben begonnen de commentaren van Basilius op Jesaja te vertalen, een werk dat mij erg interesseert. Ik zal er een staaltje van aan de bisschop van Rochester laten zien en kijken of hij mijn werk wat

1. Erasmus' Latijnse vertaling van het officie van Johannes Chrysostomus, pas uitgegeven in 1536 te Parijs.

2. Het betreft De ratione studii, een studieplan dat gegoten was in de vorm van een brief.

3. Linacre had een Latijnse grammatica geschreven voor de school van Saint Paul's, waarvan Colet rector was.

4. Adagia i, 1, 40.

5. Volgelingen van respectievelijk Thomas van Aquino en Johannes Duns Scotus.

[p. 154]

wil steunen met een kleine gift. O bedelarij! Ik weet heel goed dat je nu weer lacht. Maar ik haat mezelf en ik ben vastbesloten ofwel een of ander fortuin te verwerven dat mij van dat gebedel bevrijdt ofwel Diogenes na te volgen. Nogmaals, vaarwel.

Cambridge, 12 september

Als je wat geld onder je beheer hebt dat bestemd is om subsidies te verlenen, vraag ik je enkele nobels te sturen aan Richard Croke, de vroegere dienaar en leerling van Grocyn, die zich nu in Parijs wijdt aan de schone letteren. De jongeman wekt grote verwachtingen en je zult er geen spijt van krijgen hem te hebben gesteund, of ik moet mij erg vergissen. Nogmaals vaarwel, mijn unieke leraar.

Cambridge