kelke, guldene ende silveryne, ende yvoryen croeskijne Dit huys scheyn also gesyert al en waer gheyne mere syreheit int rijc gods / nochtan scheynt ghenoech Alle die ghene die daer dienden knyelden voerden conynck ende seyden Labores manuum tuarum qui
manducabis beatus es et bonum tibi erit Dats te segghen / omme dat ghi verteert dat ghi gepijnt hebt mit uwen handen / so sijdi salich ende u sal wel sijn Doe seide dziel totten ingel / Heer mijn, my verwondert wanne mijnen heer comen dus voel dieninghen ende icker negheynen en kinde alsic leefde Dingel seide: En hoerdy niet hoe dese ruepen / Labores manuum tuarum qui manducabis beatus es et bonum tibi erit Dese die ghi siet dat [...] waren alle arme lude ende gods pylgrijne / Dien hi deylde sijn vergenclic guet / doe hi leefde ende daeromme woert [...] hem wieder ghegeven al doer hoer hande dewelike loen hijr sonder inde Die ziele seide: Ich wiste gherne / of mijn heer die coninc / noyt eynich tormente leyt seder dat hi starf / eer hi tot deser rasten quam Dingel seide: Ja hi. Hi heet geleden ende hi lijdet alle daghe ende hi sal noch lijden / Beyden wij eyn luttel / wy solen sijne tormenten sien Onlange daer nae verdunckerde dat huys ende alle diere inne waeren woerden bedrueft ende die coninc stoent up al weynende ende ginc uut ende altgesynne Dese ziele volgede hem mitten ingel / Daer sach se alle die mennichte mit opgheloken handen ten hiemel waert