Als een lopend vuurtje
Kolibri, Kapelka en Grasbarki, die hun nieuwsgierigheid niet hadden kunnen bedwingen, waren al een tijdje dichterbij gekomen en hadden het gesprek van de twee op de tak, met spanning gevolgd. Ook de wedstrijd-uitdaging van Wind aan Dyompo hadden ze gehoord. Snel gingen ze alles aan de andere dieren vertellen en al gauw ging het nieuws als een lopend vuurtje door het bos.
Voor je dacht ontstond er een hele toeloop naar de boom waarin Wind en Dyompo zaten. Er werd besloten een Commissie van Wijze Ouderen in te stellen. die zich zou moeten belasten met de organisatie van de wedstrijd. De commissie zou bestaan uit Vader Uil, Broer Konijn en Mevrouw Aap. Het bleek dat het een goede beslissing was om deze knappe koppen te kiezen. Die gingen meteen aan de slag en al gauw werd het werk verdeeld: Vader Uil moest de wedstrijdregels opstellen, Broer Konijn zou de wedstrijdroute uitzetten en voor de controleposten zorgen en Mevrouw Aap kreeg de algehele leiding. Zij kon immers, van tak tot tak slingerend, er op toezien dat alles een vlot en eerlijk verloop had.
Heel belangrijk was nu nog de toestemming van de Koning van het bos. Daartoe begaf de commissie zich zonder dralen op weg naar het paleis.