Brieven aan Frits Smit Kleine

15 nov. 1887

Het grapje van E. over de pessimist die met zijn linkerhand schrijft, wordt pas duidelijk wanneer men weet dat E., die zijn brieven altijd met de hand schreef,

[p. 51]

deze brief heeft getypt. De aardigheid en de verdere toespelingen in deze brief krijgen meer inhoud in het licht van SK 's afkeer van het pessimisme in de literatuur, - afkeer die geenszins gedekt werd door zijn levensinzicht, zoals dat o.m. in zijn brieven aan I. Esser en H. Zillesen tot uiting komt en dat bij al zijn opgewektheid zwartgallig was. - De ‘dwaze fout’ is niets anders dan een dactylografische vergissing: E. typte hier nl. twee regels door elkaar.

15.11.87

Amice

Let nu eens op hoe een pessimist met zijn linkerhand schrijft, en durf dan nog beweren, dat wij 't niet in alle opzichten van jelui winnen. Zeer nieuwsgierig ben ik naar de vertooning van jonge harten. Druk de lui (ik maak daar met optimistische lichtzinnigheid een dwaze fout) goed op 't hart dat zij hunne rollen woordelijk moeten kennen, anders erger ik mij te veel.

Cremer wacht sedert het voorjaar op jou artikel, en verzond de exemplaren van mijn werken in Augustus. Mij dunkt, dat hij niet voorbarig mag heeten, wanneer hij nu - in November - reclameert! Ook ben ik erg nieuwsgierig! Nieuws heb ik niet. Met genoegen vernam ik, dat het voorloopig goed gaat met je hand. Doe nu geen nieuwe optimistische onvoorzichtigheden, groet Anna hartelijk van mij, en geloof mij steeds onveranderd:

tt

Marcellus Emants.

Parkstraat - den Haag.