Toneel 10.
Hermine, Henri, Edsard, Clara.
Nu, die verstaat de kunst van in weinig woorden veel wijze lessen uit te delen.
Maar spreekt ze niet helemaal in uw geest, mama?
Dat zij de beste is van de hele troep.... dat geef ik dadelik toe. Gewikst is ze ook en brutaal.... als d'r moeder.
Ja, die afwijzing van oom, eer hij ze nog gevraagd had!
Zeg liever die steek op de Kristenen....
De Joden hebben zóveel steken gekregen; licht, dat zij er ook eens een terug geven.
Je begrijpt anders, Clara, dat er van die reis naar Rome niets komt.
Ik zou wel eens willen weten waarom niet.
Omdat we die Jodinnen op 'en afstand moeten houden. Geef je ze een vinger, dan nemen ze de hele hand. Edsard, schrijf en verzend nu vandaag nog de invitaties voor ons dinee. Esther geeft 'et hare op de vijf en twintigste; wij 't onze op de zes en twintigste. Als mevrouw Esther dan ziet, dat zij bij ons niet gevraagd wordt.... dat ik, die op de vijf en twintigste ziek was, op de zes en twintigste weer gezond ben.... zal ze toch wel tot het besef komen, dat ik de toegang tot mijn huis....
Tot ons huis nog niet door Jan en alleman laat forceren.
En wat doet u, wanneer Eva mijn aanstaande zal zijn?
(grimmig lachend)
Een uit dat nest tot schoondochter? Neen! Dat ontbrak er nog maar aan! Hoor eens, Henri; dat.... nooit!
En mijn verplichting jegens oom?
Een verplichting jegens mij? En daarvoor wou je....
(hij lacht)
Als ik nu geen ander middel heb om....
Me dunkt, dat jij een betere keuze kunt doen. Wil je bepaald Françoise van Oorschot of Henriette van Waliën niet....
Dan rest Amélie nog, die me zeker neemt. Ik weet 'et; maar
Auteursrecht onbekend