Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen

Uit 't oog in 't hert.

Adagio.

Zeg my eens myn Rozandryntje,
Zeg my eens myn Rozandryntje,
Waarom gy uw glansryk licht.
Waarom gy uw glansryk licht.

[p. 206]

(Dat lief hemels zonne-schyntje,)
(Dat lief hemels zonne-schyntje,)
Zo verbergt voor myn gezicht?
Zo verbergt voor myn gezicht?
Hebben, door haar lonkend'vlyen,
Hebben, door haar lonkend'vlyen,
U myne oogen iets misdaan,
U myne oogen iets misdaan,

[p. 207]

Met op uwen glans te wyen?
Met op uwen glans te wyen?
Ach! wat onheil gaat my aan!
Ach! wat onheil gaat my aan!

2.

Wel, schoon gy uw vrind'lyk weezen

Staag van my gezicht afwend,
Uwe lonkjes, lang voor deezen,
Staan my vast in 't hert geprent:
Daar uw Schoonheid, klaar naar 't leeven,
Steeds door my bespiegelt werd:
Zo blyft gy, (die my begeeven
Wilt) vereeuwigt in myn hert.