Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen

Te flaauwe wedermin verwekt des Minnaars pyn;
Dies klaagt hy, en verheft voor Klorimeen', den wyn.

Stem: Voor deezen lag ik in de min verdronken.

Unpoco Largo.

Myn pen verrukt door de aangenaame straalen,

[p. 143]

Van myn al - leen liefwaarde Klori-meen,
Bestond wel eer haar lof te maalen,
En uit te haalen Haar bekoorlykheên.
Nu roemt myn Dicht, verligt door schooner schyn,
Den glans en luister van den klaaren Wyn.

2.

't Is waar, ik heb het bly en minzaam wezen

Van Klorimeen, vol sier en zwier, gestreelt,
Geviert, gedient, geroemt, gepreezen,
En lang voor deezen 't Lof der min gekweelt:
Nu roemt myn Dicht, verligt door schooner schyn,
Den glans en luister van den klaaren Wyn.

[p. 144]

 

3.

 

Dat wezen, door natuur volmaakt besneeden,

 

Praalt op een grond van levendig albast,

 

Maar werd, helaas! vergeefs gebeden;

 

Haar schoone leden Zyn de min tot last.

 

Dies roemt myn Dicht, verligt door schooner schyn,

 

Den glans en luister van den klaaren Wyn.

 

4.

 

Al maakt haar gloed den Minnaar opgetoogen,

 

Al vloeit haar mond van necter en ambroos,

 

Nogtans zyn min heeft geen vermogen:

 

Haar lonkende oogen Blaaken vrugteloos!

 

Dies roemt myn Dicht, verligt door schooner schyn,

 

Den glans en luister van den klaaren Wyn.

 

5.

 

Wat geeven my de bloosjes van haar wangen,

 

Daar steeds een Lent' van geur en kleur op zweeft?

 

Wanneer myn ziel geboeit, gevangen,

 

In hoops verlangen Zonder voedsel leeft?

 

Dies roemt myn Dicht, verligt door schooner schyn,

 

Den glans en luister van den klaaren Wyn.

 

6.

 

Wat baat myn zulk een Roozemond te kusschen,

 

Die, wyl haar gloed van 't lodderlyk gezicht,

 

In plaats van myne vlam te bluffchen,

 

Zelfs, ondertusschen, Vlam by vlammen sticht?

 

Dies roemt myn Dicht, verlicht door schooner schyn,

 

Den glans en luister van den klaaren Wyn.

 

7.

 

ô Koele Wyn! kom boet, met zilv're kusjes,

 

Zo minzaam aan myn mond gedrukt, myn lust!

 

Gy koelt en blust myn minnelusjes,

 

Geheel gerusjes. Ei nog eens gekust!

 

Myn Engelin, uw schoonheid bidde ik aan,

 

Zo lang uw glans en luister zal bestaan.