Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen

[p. 132]

Kloris om Leonoor.

Stem: Ik zugt om u, Godin.

Grave.

Zyt gy dan, Herderin,
Uw Klo-ris een beu-lin?
Kond gy dus wreed, ô schoone!
Nog be-loone
Myn oprechte en zuivre Min?
'k Heb myn liefde aan u ge-zwooren,
Maar ik schyn tot ongeluk geboren, ge-boren,
Want ik pluk, van u myn Uitverkoore,

[p. 133]

Niet dan smert en druk.
Want ik pluk, Want ik pluk, Want ik pluk, van u myn Uitverkoore,
Niet dan smert en druk.

2. Hoe lang nog weigert gy, Myn Engel, om aan my

Uw wedermin te geeven? 'k Slyt myn leven,
Om uw min en staaverny.
Goôn! moet ik myn Schoone derven?
Laat my toch door Venus zoon
Verwerven, verwerven,
(Groote Goôn!) haar min, of ik moet sterven
Meer dan duizend doôn.
Groote Goôn! groote Goôn! groote Goôn!
Haar min, of ik moet sterven meer dan duizend doôn.

3. Kom, veldheer van de min,

Kom, drukt myn Engelin
Een van uw scherpste pylen, Onderwylen,
Haar albasten boezem in:
Boeit haar ziel met liefdebanden,
Doe haar killig hert (ô smert)
Ontbranden, ontbranden, Eer myn hert
Op deeze ysklipjes van de min vermorzelt werd!
Eer myn hert, eer myn hert, eer myn hert
Op deeze ysklipjes van de min vermorzelt werd!

[p. 134]

 

4. Ach! kwam myn min eens meê

 

Gelyk Jupyntje deê.

 

In drop van gulden regen, Neêrgezegeu,

 

By myn schoone Danaë;

 

Mogt ik met Alcides spinnen,

 

Om myn lieve Omfale hier

 

Te winnen, te winnen; Wat plaizier!

 

Maar ach! zy acht myn minneklagten niet een zier.

 

Wat plaizier, wat plaizier, wat plaizier!

 

Maar ach, zy acht myn minneklagten niet een zier.

 

5. Gelyk Apol verhief

 

Zyn stem, vlugt niet myn lief,

 

Toen hy om Daphné zugtte, Onder 't vlugten;

 

Zo kom ik myn honingdief,

 

Als een Winde uw hert najaagen!

 

(Vlugtig voor myn min;) verhoor

 

Myn klaagen, myn klaagen; Vlugt niet voor

 

Een Minnaar die behaagen Schept in Leonoor.

 

Vlugt niet voor, vlugt niet voor, vlugt niet voor

 

Een Minnaar die behaagen schept in Leonoor.

 

6. Of meent gy, zoete Meid,

 

Myn mins standvastigheid

 

Door straf zyn uit te dooven? 'k Zou 't gelooven,

 

Want gy lacht als Kloris schreit:

 

Neen, ô neen, hou op met pynen,

 

Want myn minnegloed zal nooit

 

Verdwynen, verdwynen, Meer als ooir,

 

Zo lang uw glans duurt, schynen,

 

En gy roozen strooit.

 

Meer als ooit, meer als ooit, meer als ooit,

 

Zo lang uw glans duurt, schynen,

 

En gy roozen strooit.