Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen
(1738)–Jan van Elsland–
Auteursrechtvrij
[pagina 109]
| |
 Of je my (nae zo veul zoe-te woordjes) dan,
Zelt anneemen voor jou echte Man?
Wangt zolang nāe jou te loopen zongder spoet,
Gelyk het reutje naer het speulse teefje doet,
Dat is al 't onbarmhartig, Teun,
Van jou, veur Kees Jan Teunis Zeun.
2. 'k Heb jou (dat weet jy ommers wel)
Lang ezaid wet ik ten hailik brengen zel,
'k Heb men vaertjes goed (wet mien je wel?) veur uit
(ô Die man had lustig van de kluit!)
Daer by heb ik nag ien vaere koe twie drie,
| |
[pagina 110]
| |
Drie nugtre Kalveren, en Lammertjes, en wie
Weet wet jy nag al byme vind?
Wet zeg jy dan men zoete kind.
Teuntje
3. Wel zo, maer Vreijer zegje dat?
Vraeg het den erais an dikke Goris kat,
Die zel jou den wel heur Goris katte woord
Daer op geeven, zo als dat behoord.
Ik en kan jou kattegooren niet verstaen,
Om dat ik nooit, als jy, uit krollen heb egaen:
Loop loop, mit zukke malle praet,
By die jou katte tael verstaet.
Kees
4. 't Is wel myn suikerzoete bek,
Scheer zo maer mit Kees Jan Teune wet de gek;
'k Wil 't van jou nag wel verdraegen maer allien.
Maer je weet wel, mien ik, wet ik mien.
'k Hebje nou al drie vier maenden geflikflooit,
Om 't zoete Jawoord as ien bedelaer eschooit;
Maer al wet je me daer op zei,
Was altyd, loop, of gae voorby.
Teuntje.
5. Wel Keesje 't schort jou an 't verstangt,
Wanneer heb ik jou (neen Vaer dat 's kalifangt)
Of ezet, gelyk ien schooijer van de deur?
Wangt ik hou jou veur men scherviteur.
Kees.
Dat 's wel waer, maer Teuntje weetje wel, as ik
By jou kwam schooijen om dat dikke vette stik,
Van 't zoete lieve woordje ja,
Den sprak jy ommers boe nag ba.
6. 'k Heb zo lang by jou kongverseert
En jou zelschip op goê hoop efrikkongteert.
Kyk het is nou dingtael dat ik liskereer,
Of, of an, is dat ik prottendeer.
| |
[pagina 111]
| |
Teuntje.
Foei jou vuilbek, loop en spoel je vuile mongd,
Jou dingtael spouw ik of, en is me veul te bongt.
Gae heen, of staek je mal secours,
Praet duits, of liever op sen boers.
Kees.
7. Hoe ben je zo verabbezeert
Dat je myn gezeg zo kwaelik congsereert?
'k Zetje voet by stik, myn Engelin, om jou
An te neemen voor men echte Vrouw,
Och! je bent de rib, dat 's seper en gewis,
Die van men aige vlais en bien enomen is:
Ja ik ben jou al op elaid
Van eeuwighaid tot eeuwighaid.
Teuntje.
8. Wet zo den Krelis, dat 's bygut
Zuiver uit de borst esproken. Wet is dut?
Och! ik voelme van die klaine poppestrongt,
Kupido, deurschooten en gewongt.
Hai zie daer daer is men trauw, men woord, men hangd.
'k Heb nou al lang enoeg mit jou elangterfangt.
Kees.
Wet zo, nou is men hart gerust,
Kom Teuntje, daer rais op ekust.
|
|
