Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen

Minneklagt.

Stem: Heeft iemamd door gestadig draaven.

Wanneer zal ik die vreugde ontvangen,

[p. 80]

Dat gy, bekoorlyke Engelin,
Uw Minnaars leeven zult verlangen?
Die nu, door zyn standvaste min,
Leeft in uw schoot,
Zyn 's leevens dood;
Een leeven 't geen hem 't leeven dat hy leeft,
Meer smert dan vreugd, meer dood dan leeven geeft.

2. Uw helder flonk'rende oogjes straalen,

Volmaakte en net gevormde leên,
Doen my somwyl eens adem haalen,
Doch steeken my door de ad'ren heen.

[p. 81]

 

Het ambrozyn, En 't schoon robyn,

 

Op de uchtendmorgen van uw lieven mond,

 

Ontzielt, doch maakt my t' elkens weêr gezond.

 

3. Zal ik u eeuwig moeten derven?

 

Myn zielsvoogdes, myn waardste pand:

 

Gy doet my duizend dooden sterven,

 

En hebt myn leven in uw hand.

 

Ach! lieve ziel, Voor wie ik kniel,

 

Schept gy dan vreugde in myn verdriet en smert,

 

Wiens dood en leven u geöffert werd?

 

4. Wel aan, ik zal u echter minnen

 

Zo lang myn leven adem haalt,

 

Al schoon ik niet op u kan winnen,

 

Maar, als ik ben in 't graf gedaalt,

 

Zo bidde ik, merk, Dan op myn zerk,

 

Dit Vers: Hier legt hy die op aarde in stee

 

Van een, veel meer dan duizend dooden lee