Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen
(1738)–Jan van Elsland–
Auteursrechtvrij
[pagina 76]
| |
 dat Jy in Aris Flooren vind?
2. 'k Ben ommers wel besneeden,
Niet schiel nag schief van mongd;
Van lighaem en van leden Regtschaepen appelrongd
Lam nag kreupel, maer gezongd.
'k Heb geld en goed In overvloed.
Al en weegt myn beurs gien pongd.
3. Daer by heb ik myn zinnen
Te wongderlyke snel,
Van buiten en van binnen,
Myn reuk en smaek hiel fel; Al zo wel as ongze del:
'k Ben ook niet koel In myn gevoel,
Wangt de Maisjes weeten 't wel.
4. Ik heb twie snokkere ooren
En oogen in men kop,
Die keunen zien en hooren; Ien neusje op en top
As ien allebast're pop;
En in men kin Ien pukkeltje in,
Met ien held're keel en krop.
5. ô Dat je my rais hoorden
Op zingen; (wat ien praet)
'k Wed dat ik u bekoorden:
'k was gust'ren avond laet,
Nag by 't Zelschip op de straet;
Daer 'k zong, en sprong, En 't veeltje gong,
Hai, wel dertig naer de maet.
6. 'k Ben daarom gien wild kuiken,
Maer slegt, en regt, en goet,
Hier in de stiene kruiken Emaekt en op evoed,
Lykmen goê luî kind'ren doet:
En voort eplangt Mit goed verstangd;
Al lyk ik ien slegten bloed.
| |
[pagina 77]
| |
7. Ook ben ik van ien eerlyk.
Geslacht, hiel groot van magt,
Niet schraepig nag begeerlyk,
Maar deugdzaem voort ebrag,
Zongder prael of zongder pragt;
En ook an jou. (Zo 'k reek'nen wou)
Nag verbongden in geslacht.
8. Myn Moertjes Bestemoertje,
Jou Vaertjes Bestevaêr,
Dat waeren zus en broertje;
Griet Malmongds was heur snaer,
Dut is ommers openbaer?
Zo zyn wy den, Zo 'k reek'nen ken)
Afters Kind'ren mit malkaêr.
9. Daar by is Kniertje Teunis
Myn Moertjes zusterling;
Jan Keese, dat heur zeun is, Die lest na Injeging,
En niet wel by 't hoofd en sting,
Moet Neef van Tryn, Jou peetje, zyn,
Naer myn beste reekening.
10. Voorts ben ik hiel deursleepen:
'k Heb lang in stee verkeerd,
En al de Steedse greepen En kneepen wel eleert,
Hoe men daer malkangder eert.
Jou dienaer Heer. Wat wil jy meer?
Zeg me den rais wet me deert.
11. Wel Aris buur hoe praetje!
Wel dut keumt zeper schoon;
Jy bent myn beste maetje, 'k Heb niets op jou parsoon
Maer ook nag gien Man van noôn;
Wangt weet, dat ik Veur 't trauwen schrik?
'k Ben gien Vryer gewoon.
12. Wel Teuntje, zoeten Engel,
Myn zafte bolle Maid,
Je ziet hoe dat ik hengel; Zie daer, (regt uit ezaid)
| |
[pagina 78]
| |
'k Heb men zin op jou elaid:
Jy bent myn Lief, Myn heuning dief,
Hai! tot in der eeuwighaid!
13. Maer langsje, durfje 't spreeken?
Dut mien jy ommers niet?
Waerom zau ik me steeken In dusken zwaer verdriet
As men 't ommers wel beziet,
Die trauwt zit vast In zwaere last,
As 'er niet veul overschiet.
14. 'k Heb van men zael'ge Vaertje
Wel twintig morgen Langd,
Tien Koetjes mit ien Paerdje,
Zeer kloek ende valjangd:
En dan nag ien onderpangd
Van erffenis, Dat vast en wis,
Is beschreeven mit zen hangd.
15. Den heb ik nag al te erven
Van ongze Peete Griet,
Wanneer ze keumt te sterven; Ei gut! je weet'et niet
Hoeze eklied is en eried!
Heur goed en vee Dat neem ik meê
Mit Kees Koerten en Jan Piet.
16. j' Hebt nieuwers veur te zorgen,
Nag hangd an werk te slaen;
'k Zel 's avongds en vroeg morgen
De Koetjes melken gaen
En al wat 'er dient edaen,
In Stee, op 't Langd, Zel deur myn hangd.
Zelver gaen en op my staen.
17. Ik zel van alle kangten De dingen vatten an;
'k Zel ploegen, zaeijen, plangten,
En dorssen as ien man,
Zo lang karnen as ik kan;
En gaen by elk, In stee, mit melk:
Hai! je weet 'er zo niet van.
| |
[pagina 79]
| |
18. En heb ik niet te werken Op 't langd of in de stal,
Den zel jy zien en merken Hoe ik jou helpen zal,
As ien duifje zongder gal:
En jou altyd, mit kraft en vlyt Bystaen in jou ongeval
19. 'k Zel alles veur jou koopen,
Kakstoel en bakermat,
Om kniel en suiker loopen, En veegen 't kind zen gat
(Van de mostert vuil bespat)
En jou kandiel, Myn waerde ziel,
Kooken, ik beloof jou dat.
20. Ik zel het vuur aanstooken,
As 't tyd van schaffen is:
En veur jou braên en kooken,
't Zy vlais, of spek, of vis, En jou dienen an den dis,
En altyd by Jou, op jou zy, Vast anhangen as ien klis.
21. Wet zo den! Aris Floore,
Dut maakt ien goed begin:
Je zaut me schier bekooren: De kraften van de min
Neemen vast men boezem in:
Ongs Hailik Vaêr, Is kangt en klaer;
Is het de auwe Luî heur zin.
22. Wel, wel, myn uitgeleeze!
Myn uitverkoore Vrouw,
En Wyfje zel jy wezen! zie daar, dut schenk ik jou.
Hai! nu ben ik uit 'et nouw!
Ik zel, terstongd, Ongs Ouwers kongd
Geeven van ongze ongder Trouw.
|
|
