Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen

Herderszang,
Tusschen
Koridon en Silvia.

Stem: Lieffelyk Boschje.

Allegro ma non troppo.

Koridon.

O eenzaam Boschje, ach mogt ik hier vinden,
O eenzaam Boschje, ach mogt ik hier vinden,
Myn troosje, myn leven, myn

[p. 58]

vreug - - - - d, myn beminde,
Myn zieltje, myn hoop, en myn hertje, myn zin,
Myn En - - - - - - gel op aarde, myn Her-de-rin.
Hoe zou myn stem door uw bladeren dringen;
Nachtegaal, 't Kneutje en 't Knaritje zin - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - gen,
En kweelen vol vreugden in 'tjeugdige woud,
Daar

[p. 59]

nu myn verlangen myn zieltje benouwt.
Daar nu myn verlangen myn zieltje benouwt.

2. Ach! ach! waar mag toch myn Silvia blyven? bis.

Wat mag toch, wat mag toch die schoone bedryven?
Ach! Silvia, hoor toch uw Koridon
Hier zugten en klaagen, aan deezen Bron;
En, op zyn fluitje zyn treurig lied speelen,
In Elze schaduwe en klaat'rende Abeelen:
Ach! kom dan myn Engel, myn zieltje, zo niet,
Uw Koridons leven is Enkel verdriet. bis.

Silvia.

3. Wie hoor ik ginder in 't ruisschen der boomen bis.

Dus kweelen en speelen, en nader by komen?
Wat zie ik? ô vreugde! myn blonde zon!
Myn liefje! myn herder! myn Koridon!
Hier in deez' digte beboomde Plantazie,
Dus eenzaam wandelen in deez' Bosschazie!
ô Lieflyk ontmoeten! ô vreugdige dag!
Staak, Koridon, Koridon, staak uw geklag, bis.

Koridon.

4. Myn zoete bekje, hoe strekt myn verlangen, bis.

Om by u te weezen, en van u te ontfangen
Voldoening van minne, myn Silvia,
Myn hertje, Lief, huppelt u overal na.
Laat ons te zaamen de Schaapjes nu weiden,
Uw trouwe Herder zal ze geleiden
In grazige weiden, en hoeden en voên,
Kom, zoetert, een kusje, kom zit hier in 't groen bis.

[p. 60]

 

Silvia.

 

5. Zagt zoete Herder, wat wil je beginnen? bis.

 

Hoe benje dus jagtig, en vaardig in 't minnen?

 

Ei staak toch een weinig uw driftige lust;

 

Gun Silvia onder deez' Boomtjes wat rust;

 

Ik zal met kransjes van groene lauwrieren,

 

En geurig blos, myn Koridon sieren,

 

En kroonen uw hoofdje met bloemtjes en kruid,

 

Eerst Koridon Bruîgom en Silvia Bruid. bis.

 

Koridon.

 

6. Zal dan uw Herder zyn lustjes niet blusschen, bis.

 

U lieflyk omarmen, en streelen en kusschen,

 

In zuivere driftjes van liefde en van min?

 

Silvia.

 

Ja, Herder, niet verder, voldoet gy myn zin.

 

Koridon.

 

ô Zoet omhelzén, hoe doet ge my blaaken!

 

Silvia.

 

Koridon wilf uw lustjes nu staaken,

 

Kom, maaken wy t' zaamen een heilig verbond,

 

Van trouw en van liefde.

 

Koridon.

 

Kom gaan wy terstond. bis.