|
| |
| |
| |
Op 't Slaen van de Engelsche en Hollandsche
Vloote.
DIt is 't schricklijk hair, der woedende moort-krakeelen,
Daer Batavier vol moet, den trotschen Brit verwon.
Vijf dagen braakten 't vier, uyt hun metale keelen:
Wie hoorden van soo'n strijt, so lang de werelt ston:
Het wrevelmoedig hart, dat nabuurs bloet wou plengen,
Heeft nu sijn eygen volk, doen op de slag-bank brengen.
Laat Ruyter nu en Tromp met Lauweren
zegen pralen,
Die door een berg van loon, in 't midden van de vlam,
Den Britschen Admiraal quam uyt hun Vloot te halen,
En velden na de gront al wat haar tegens quam;
Sulke Helden zijn voor 't Lant als twee metale zuylen;
Den Brit van hun benard, ging dysent voor haar schuylē.
Dus quam den Batavier den Brit te gast-maal houwen;
Waan-wijse hoogmoet komt heel schandigh tot den val.
| |
| |
Nu swaayt Hollandt de Vaân, door 't dondren haar kartouwen,
Wijl dat haar vyant vlucht: nu schatert Stad en Wal
Van vreugt, God straft den wreedart, en geeft ons zijn zeegen;
Die op sijn machten praalt, vint sich in noot verleegen.
| |
Op het Zelve.
SOo raakt dien dwingelant ten laest noch eens in ly,
Die na geen Vree wil hooren!
Nu komt des Heeren tooren
Om weer-wraak van sijn Volk: en staat het Neerlant by:
Dus schrikt 't hoogmoedig volk van so een krijgs banier
En baden maar om 't leven;
En riepen, dapp 'ren Tromp, u zy den Lauwerier.
Dat nu den Amstel stroom, en 't Y van vreugde springt,
| |
| |
Dat Neerlants Volken loove
Den hoogste macht-hier bove,
En dat haar harten dank tot door de Wolken dringt.
| |
Voyse: Het daget uyt den Oosten.
DAer baet geen tegen-streven:
Daer Venus Septer praelt,
Al soeck j'een beter leven,
Al soek j'een beter leven, beter leven.
2. Mercuer de boo der Gooden,
Den snooden Kiecken dief,
Ginck onlangs gasten nooden,
Die toonden hy een brief,
Gink onlangs gasten nooden, Gasten nooden.
| |
| |
Mids quam Bacchus verleye,
Bracht volckjen in sijn Hof,
Mids quam Bacchus verleye, Quam verleye.
4. Een yder wert beschoncke,
Oock Paphos vier'ge loncke,
Ook Paphos vier'ge longe, vierige loncke.
5. De Werelt is bedrogen,
Door dese valschen schijn;
Van 't rechten af-getogen,
Ter plaets daer rampen zijn,
Van 't rechten af-getogen, afgetogen.
6. Hoe wel dat snoode Guytje,
Als Apoll speelt op 't fluytje,
| |
| |
Als Apoll speelt op 't fluytje, speelt op 't
fluytje.
7. Wanneer Diaen haer Broeder,
Ten oosten rijst by dagh,
Soo ley de Minne-moeder, Minne-moeder,
8. Dan in de Klaver-weyen,
Sy staeg haer Zeetel houdt,
Daer de Gelieven vryen, lieven vryen.
9. Haer Ry heeft veel vermaecken,
Doch geeft in 't eynd maer smart,
Oock die tot Dief-stal raecken,
Krijcht licht in 't eynd' een gart,
Oock die tot Dief-stal raecken, Dief stal raecken.
|
|
Auteursrechtvrij