Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Leevertje.

DIt Levertje is van geen Hoen, maer van het uytkruypsel van een Luys,

'k Wed onse Bruygom te nacht met sijn Bruyd sal

speelen, knik in knelis huys:

Want sijn pratica is uyt, en soo 't geschiede mach, soo

hy seyt, en wil hoopen.

[p. 265]

 

Soo sal der binnen anderhalf jaar een jonge Nachtegael

 

by de vloer loopen.

 

 

 

Allacchende.