Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Toon: Sarbande VIII:
A Vlooswijck.

Di- a- niers lonkjes Zijn alleen de vonkjes
Di- a- niers kus-jes Zijn alleen de lus jes

[p. 160]

 

Waar door ik in mijn boesem blaak,

 

Waar door ik weer tot lessing raak;

 

Staak dan 't vier Di- a- nier,

 

Of gunt my 't Me-di- cijn,

 

Dat mijn schier 't hart doet verteeren,

 

't Geen de pijn weer af kan weeren.

 

[p. 161]

 

2: Gunt mijn de bloosjes, Die als schoone roosjes

 

Op u Robyne lipjes staen,

 

En stuert u lichjes, Trots Cupidoos schichjes,

 

Dan vry op mijnen boesem aen;

 

Wijl ick 't soet-Geurich goet, Dat sich voet

 

Op u lipjes,

 

Stercker acht Als de kracht En de macht

 

Van uw' oog knipjes.

 

 

 

F.v.O.