Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen
(1667)–Pieter Elsevier–
Auteursrechtvrij
[pagina 151]
| |
[pagina 152]
| |
Voldoe mijn grage lusjes,
De pints en mengels glasen,
En somtijts eens mach zijn,
Ge-vult met Rijn- se wijn:
Want maakt Veirus mijn de zinnen
 | |
[pagina 153]
| |
Maar wat te vol van lust,
Laat ick straks Bacchus binnen,
Dan is 't weer al ge- sust.
 2. Dan raakt de keel aan 't singen,
De voeten willen springen,
| |
[pagina 154]
| |
De geest baert wond're dingen,
Ja 't hert is soo verheugt,
Dat het geen veynseryen
Kan in sijn boesem lyen,
Maer stelt die Pest ter syen,
En wil een lout're vreugt.
Ter eeren van bey de Goden,
'k Meen Bacchus en Vulcaen,
Die strax mijn min-zucht dooden,
Als sy met hoornen slaen.
|
|
