Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen
(1667)–Pieter Elsevier–
Auteursrechtvrij
[pagina 101]
| |
Om mijn lang gekronkelt haer!
Dikwils vat hy by mijn ooren
Datze gloeyen om de kop:
Benje noch al niet geschooren
Zeyt hy? en hy slaet'er op,
'k Moet al even wel noch swijgen
En gewillig stappen voort,
Of ik zou wel goe koop krijgen
Vuyst-look voor mijn achter-poort:
Als mijn hayr dan is gesneden
En ik weêr na huys toe kom,
Drijft mijn Vaer de spot daer mede,
En hy draeyt mijn Hoetjen om:
Maer ik zeg hem van te vooren
Als hy zeyt je lijkt Mennist,
Als ik weder ben geschooren,
Schoon het niet veel is gemist,
| |
[pagina 102]
| |
Sal ik zeggen, lieve Vaertje!
(Want hy is te wonder net
Op zijn swarte Joode baertje)
'k Heb'er oock eens op gelet:
Hoor eens Vaertje, van te vooren
Sag j'er uyt gelijck een Speck:
Maer wanneer je bent geschooren,
Zie j'er uyt gelijck een Geck.
|
|