Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Toon: Moeder mijn borsjens, &c.

'k SOen so geern mijn Dianier, Dat weeldrig dier

Is mijn eenichste playsier:

Haer een kus te geven, Is alleen mijn leven.

2. 'k Leg mijn lipjes op haer mont, En suyg terstont

[p. 100]

 

Tot verlichting van mijn wont

 

Honich-soeten waesem, 't Vocht van haren asem.

 

3. 'k Set haer op mijn lincker knie, Die 'k haer aenbie;

 

Als ick dan haer soetheyt sie,

 

Pluck ick naer mijn lusjes Weer veel leck're kusjes.

 

4. En omvat haer blancke keel, Die 'k dan ook streel

 

Langs het aengenaemste deel,

 

Tot de Nectar-gaetjes Van haer Mellick-vaetjes.

 

5. Dus woel ick in minne-lust, Die wel gesust,

 

Maer noyt heel wordt uyt-geblust,

 

Schoon ick altijdt kusten, Altijt sou 't mijn lusten.

 

 

 

F.V.O.