Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

[p. 97]

Laboure du Roy.

DIanier, ach! hoe so straf? Zijn mijn tranen noch te laf?

Achje dan al 't gesucht, Daer de lucht

Van vol is, niet als klucht?

Helaes! eerder sou men breeken Dianaes kil en stale hart,
Als met smeecken Uwe borst, Die de vorst
Door haer kouwe kilheyt tart.
Wreet gemoet, Wel dan boet Uwe lust,
En stuur mijn door Styx na d'Elysese kust,

2. Maer denckt vry, dat ick noyt iet

Proeven sal uyt Lethees vliet. 'k Sal alleen uyt de bron
Acheron, En 't woedend Phlegeton
Drincken, om u dan te quellen
Niet minder als gy mijn nu plaegt,
'k Sal versellen Uw in 't gaen, Uw in 't staen,
En als u de rust behaegt,

[p. 98]

 

Sal ik zijn By 't gardijn Van u bedt,

 

En u door mijn spooken wesen tot belet.

 

 

 

F.V.O.