Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Waerom ick haer eer en Min onder de naem van Dianier.

ICk noem u Dianier, Dewijl men noyt Diaen

Met sulk een schitt'rend vier Siet aen den Hemel staen,

Als uyt uw' oogen straelt. Ach! dat Jupijn u niet

In sijnen Hemel haelt, Als hy u schoonheyt siet:
Hy sou terstont Diaen (O Goden, zijt'er voor.)
Van 't Sterren-dack doen gaen, En wijsen Lunaes spoor
Aen dese Dianier, Dus soud' ick zijn berooft
Van 't dagelijx playsier, DAt sy mijn heeft belooft.

F.V.O: