Serenade voor Lena

[p. 26]

Afstand

Vanavond na het tellen van het geld
En van de jaren die mij van je scheiden,
Mocht er een trein van hier naar ginder rijden;
Ik heb mij op veel minder ingesteld:

De brieven op wier schaars-beschreven zijden,
Die 'k weer in 't schemerlicht heb uitgespeld,
De trilling lag van flakrend stadsgeweld
Rondom je schaduw, waar mijn lied gedijde

En bleker maanlicht dat mijn peluw heeft
Betoverd tot een sneeuwwit lijf dat beeft
Als 't jouwe toen wij ons geluk begonnen.
En uit herinnering heb ik een lied gewonnen,
Meer eigen dan wanneer ik onbezonnen
Ginds aan je schaduwzij had voortgeleefd.