Van smeinscen lede

Een middelnederlands geneeskundig geschrift. Zijn betekenis in het raam van de medische literatuur der dertiende eeuw

[p. 9]

Ter inleiding

Op de Koninklijke Bibliotheek te Brussel berust een berijmd middelnederlands handschrift met medische inhoud, waarop reeds vroeger de aandacht werd gevestigd zonder dat het tot een uitgave of kritische studie is gekomen.

Aan J. Carolus, die zich o.m. verdienstelijk heeft gemaakt met het publiceren van J. Ypermans Cyrurgie⁽¹⁾, was het bekend⁽²⁾, in 1921 nam wijlen Emiel Wagemans het als onderwerp van zijn proefschrift tot het verkrijgen van de graad van doctor in de germaanse philologie te Leuven. Dat proefschrift verscheen niet in druk en we hebben geen kennis genomen met zijn inhoud. Wijlen Professor Dr Arthur Boon kwam er op terug in het Album Jozef Vercoullie⁽³⁾. Hij stelde een publicatie in de Leuvense Tekstuitgaven in het vooruitzicht. Hiervan is naar ons weten niets in huis gekomen.

Boon heeft de notities van E. Wagemans te zijner beschikking gehad. Zó is ons de opvatting van deze laatste ten dele bekend. Hij was het die de mening opperde dat de berijmde verhandeling een werk zou zijn van Jacob van Maerlant. Die mening werd door A. Boon bestreden.

Bij het inzien van het handschrift in het raam van onze studiën over de vroegste middelnederlandse medische geschriften in het bijzonder, en over hun betekenis als adelbrieven voor het cultuurpatrimonium van Zuid-Nederland in het algemeen, drong het tot ons door dat het van belang is het probleem opnieuw op te nemen en meteen de verhandeling zelf te laten verschijnen.

(1) La chirurgie de maître Jehan Ypermans, Gent, 1954.

(2) Zie verder de beschrijving van het handschrift.

(3) Uitg. Paginae, Brussel, 1927, deel I, blz. 63-68.