Liederen voor den landman. Deel 1

[p. 49]

Het catechizeeren.

Een osse kent zijnen bezitter, en een ezel de kribbe zijnes Heeren, maar Israël heeft geene kennisse, mijn volk verstaat niet. Jes. 1:3

Wijze: ô Jesus vol genade. Groenewegen.

De stomme dieren kennen

Den geenen, die hen voêrt.

Zal ik dan mijnen Schepper

Van wien ik alles heb,

Niet kennen en vereeren, vereeren, vereeren?

Niet dienen, en Hem lieven?

Ik, met verstand begaafd?

Ik heb verstandsvermogens,

De stomme dieren niet.

Zoo ik dan God niet liefheb,

Gelijk mijn kudde mij,

Ja nog veel meer Hem eere, Hem eere, Hem eere,

Dan laat ik mij, o schande!

Beschaamen door mijn vee.

[p. 50]

 

't Is waar, het geen mijne oogen

 

Anschouwen, treft mij 't meest;

 

En ik ben ongevoelig

 

Voor God, wien ik niet zie.

 

Hoewel ik uit mij zelven, mij zelven, mij zelven

 

Behoorde God te kennen,

 

Gelijk mijn kudde mij.

 

 

 

Maar, welk een Vaderliefde!

 

God gaf ook mij zijn woord,

 

Om mij daar in te leeren.

 

Van, en voor wien ik ben.

 

Hij geeft mij ook zijn knegten, zijn knegten,

 

zijn knegten,

 

Om mij daar in te helpen,

 

Door weeklijksch onderrigt.

 

 

 

'k Wit mij dan vlijtig oeff'nen,

 

En bij mijn' Leeraar gaan,

 

Op dat ik regt moog weeren

 

Van wien ik 't al moet leeven heh,

 

Van wien ik 't al moet wachten, moet wachten,

 

moet wachten.

 

Wien ik voor alles danken,

 

Wien 'k lieven, eeren moat,

[p. 51]

 

ô Heer! Gij geeft mij krachten,

 

Tijd en gelegenheid:

 

Schenk mij ook 't licht des Geestes,

 

Op dat mijn stomme vee

 

Niet tegen mij getuige, getuige, getuige;

 

Maar ik U eeuwig eere,

 

Gelijk een reedlijk mensch,^(*)

(*) Dit lied, zoo geheel rijmloos, als het is, geeve ik mede in dezen Bundel. En terwijl ik mij beroep op de Voorredenen van den Heer a van den berg, voor zijne Proeven van geestelijke Oden en Liederen, hope ik, dat deze en gene goede gedachte het gebrek van het rijm vervullen zal.