Libertinage

[p. 8]

[Libertinage]aant.

Nel profondo

come la notte ha lo sguardo barricato
la pelle levigata, le mani piegate leggermente
a regnare qui è il silenzio. Cautamente
lo aveva aspettato

pesa la chioma sospesa verso intensa vita
tra poco avrà la gaia morte
l'ombra del suo grembo in sorte
snella si lascia svigorita

poi invece si volta e si concede
con la mano lascia lieve
tracce alla sua pelle

nella rete dei battiti di ciglia
non si ingarbuglia
né si squaglia

[p. 9]

Diepe gronden

haar ogen zijn geloken als de nacht
de huid is glad, haar armen licht gebogen
nog heerst hier stilte. Ingetogen
had zij hem gewacht

zwaar is het haar dat hangt naar hevig leven
straks raakt de blije dood
de schaduw van haar schoot
rank houdt zij zich opgeheven

dan keert ze zich om zich te geven
haar hand trekt even
sporen in zijn huid

in het web van ogenblikken
is verblikken
noch verblozen