Haerlems belegerings treur-blij-eynde-spel

[fol. **1r]

Over de Tragedie
Godefridi vander Eembd.
Van het Belegh van Haerlem

ALs met sijn gulde hooft Apollo komt voortbreecken,
En door de koude locht met vier'ghe pijlen steecken,

Verleent veel blijder glantz, soo Iupiter ontstelt

De werelt eerst met storm, met onweer heeft ghequelt:

En soeter lacht het Wout, waer op de grijse haeren
Des Winters rouwe baert door hitte moet bedaeren;

Dan groent en groeyt eerst lust: dan is de locht vol sanck

De Berghen vol krioel, de Bosschen vol gheklanck.

Wat sware Winter-vlaech ons' HAERLEM heeft gheleden,
Doen als het Spaens ghewelt haer rijckom had vertreden

Door aenval en gheschut, door plond'ren ende brant,

Door hongher, en ghebreck, en wreetheyt veelderhant,

Dit Treurspel ons vertoont. Wilt, Leser, nu niet wenen;
Want t'quaet ons meer verheucht, hoe't langher is verdwenen.

Vel duo, vel nemo.