Louteringen

[p. 80]

Het Zwin

Aan Mr. P. Dieleman

Het is een vreemd bedrijf, een ijlings glinst'rend sneeuwen
Hoog boven d' eenzaamheid van wijde schor en plas -,
Een wemeling van licht, een tuimeling van schreeuwen,
Fijn-scherp, 'lijk 't snijgekrijsch van diamant op glas.

Nu - lager zwermt de bui van flikkersnelle meeuwen,
Valt -, werpt zich weder op, en zwiert, doch raakte ras
Wat rest des woel'gen strooms na vele, vele eeuwen:
't Nauw roerend water en het schameldonker gras.

Dit is 't visioen: De vloed bruist aan! De baren groenen! -
Daarginder nadert, trotsch, een bonte vloot galjoenen,
Die, zon ter zeilen, koers op 't macht'ge Vlaanderen koos!...

Doch plots: Weêr strekt voor 't oog het Zwin zich, lijk vergeten...;
Eén vlijme meeuwekreet heeft 't beeld uiteengereten -
En - honderd schelden 't àl voor niets en nutteloos...

(bij Retranchement, Oogst 1926)