Louteringen

[p. 5]

Louteringen

[p. 7]

Bekentenis

Heer, Heer, den dag lang hijgen onzen tochten
Voorbij aan U, Die eens ons oogen zochten.

Heer, U voorbij vermoedt ons wringend denken,
In armelijken waan, een groot doel wenken.

Heer, elk van ons aanschouwt een ijdel wonder
En drijft zichzelven blindelings ten onder.

En Gij, Gij zijt in eind'loos droef bezinnen
En huivert, God, om machteloos beminnen.

Doch strekkend, Heer, de moegejaagde leden
Richt menig onzer nog tot U zijn beden.

Gij weet, o God, hun saamgekrampte handen
En bin hun eenzaam hart dat schroeiend branden.

Want als de nachtwind ruizelt door het loover
Buigt Gij U zacht, Heer, tot mijn leven over.