Groot-Duitsche dichtkunst

Een reeks vertolkingen

[p. 185]

En de aarde

Des grooten Gods onrustige heerden waarden -
Waren de volken donker over de aarde,
Langzaam...;
Gaan over de vlakten eenzelvig neven elkander,
Langzaam verlaat het eene volk het ander...;
Langzaam,
Trekken zij verder, immer verder en verder
Elkaar ten vijand en ongeweten ten herder -,
Langzaam,
Langzaam - tot de tijd bereikte zijn volte
En alle volken als tot één Volk versmolten,
Langzaam...
En de Eeuwige staat en leunt op den wachters-staf,
En zendt het Bericht van Zijn eeuwigen Blik naar hen af,
En langzaam,
Langzaam sluit hen in de eeuwige Wil.
En de tijd is vervuld. En de aarde staat stil.

Hermann Claudius