Groot-Duitsche dichtkunst

Een reeks vertolkingen

[p. 88]

Aan God

Heilig, Heer, gold steeds mij Uw Wil.
Den zwaren last, dien Gij op mij laadde,
Ik droeg hem stil,
En trad de dood mij dreigend nabij:
Het was Uw Wil,
Mijn mond heeft met geen vraag U verraden.

Nu echter, in dit moment,
Ontwricht ik gelijk
Een waanzinnige, God, Uw Rijk,
Zoo Gij den dood mij zendt.
Nu verduur ik den nacht niet meer,
Schud de duisternis van mij neer,
Met de macht der bezetenheid, Heer!

Want mijn oogen hebben den Held,
Hebben den Führer aanschouwd
En nu wil ik léven, léven,
Wil ik enkel léven,
Leven om hèm alleen,
Leven met heel mijn hart,
Leven met al mijn kracht,
Mij hem, o God,
Te geven!

Bruno Brendel