|
| |
XCVI harp-lied.
Toon. Cupido Heere fel.
HEff op (uit ryke stoff')
Ooit verkrégen,, van zyn hand,, want
Zoo groote dingen,, dringen
't Zingen,, ons af: ja 't verstand,
Staat daar voor als òvermand.
Wat kragt, wat magt, wat wonder,
God, na zyn raads-besluit,
Gewrogt heeft in 't byzonder:
| |
| |
Roem het onder, 't Heidendom,, om
Veer en wyd all 't land rondom,
Te doen dàv'ren van 't gebrom.
Blinkt uyt verr' bòven allen,
Laat andre Gòden brallen,
Van 't vervallen volk, 't is niet,, die't
Poogen zal te zien, die ziet
Hoe gansch ligt dien glans verschiet.
4.[regelnummer]
Hy spande 't blaauw tapyt,
Borduurde 't met Robynen,
In ordre gaan en schynen,
Dus Hem zynen roem en daad,, gaat
Voor't aangezigte,, digte,
Ligte merkt nu elk wat graad
Hem, van eer te géven staat.
5.[regelnummer]
Wel dan! gy volkren, kom;
Dat g'er 't zàmen, offerhand,, brand
En daar benéven,, 't léven
Géven moogt, van uwe kant,
Ja geheel aan Hem verpand.
6.[regelnummer]
Val op zyn voet-schabell'!
Zyns Godheids, na 't bevel
Buig daar vooren,, schrik en beeft,, geest
Hem daar, gy aarde,, maar de
Waarde, die van al wie leeft,
Geen met regt geweigerd heeft.
| |
| |
Die 't aardryk heeft gegrond.
En wie, wie kan hem deeren?
Wie kan't keeren, als Hy zal,, al
De scheps'len wetten,, zetten,
Net en effen, hegt en pal,
Buiten vreeze voor verval.
8.[regelnummer]
O! niemand kan't wé'erstaan:
Des roeme lugt en wolken,
't Gansch aardryk met zyn volken,
Alle kolken,, daar de vloed,, woed,
En buiten sluizen;, ruissen,
Bruissen kan, en veeltyds doet,
't Roeme all' uit een volle moed.
Springe, of het zig verheugde:
All' wat me'r zaaid en plant,
Schiete op in gulle jeugde:
Zing van vreugde,, bloem 'en struyk,, ruyk
In 't woud, zoetgeurig,, kleurig,
Keurig en tot nut gebruik,
Dankbaar elk zynschoot ontluyk.
(Tog bly) voor't aangezigte
Daar 't gewigte,, van zyn woord,, voort
Al zal beslegten,, regten,
Hegten waarheyd, zuid en noord,
Datze tot elks herte in boord.
|
|
Auteursrechtvrij