| |
| |
| |
Het LV harp-lied.
Toon. Ik pryz' u zàlig wéven.
Ey! wild U niet verstéken,
Voor myn oodmoedig smeeken,
Van 's herten grond gedaan.
2.[regelnummer]
Want al myn angstig klàgen,
Dáar géven my, die booze,
3.[regelnummer]
Die booze zaam-gespannen,
Die alle ré'en verbannen,
Van eere en schaamte bloot,
In 't diepste mynes herten,
En tot der dood bedroeft,
Slaat ziele en lyf aan 't béven,
Als waar de kragt van 't léven
Ontbonden en ontschroeft.
5.[regelnummer]
Ik dus in nood gedrongen,
Roepe uit met hert en tonge,
Verzien met duive-schagten.
| |
| |
En volle vliegens kragten,
Na berg-of bosch-woestyn':
7.[regelnummer]
Tog nu 't zoo niet kan wézen,
Maak Gy dan dat na dézen,
8.[regelnummer]
Gemerkt het all' in roeren,
Rond-om is, waarmen keerd:
Geen wyken, stégen, stràten,
Daar geen geweld regeerd.
9.[regelnummer]
En, 't is geen van die mannen,
Die Ik hiel voor tyrannen,
Want zoo 't vyanden wàren,
't Zou nog verschoonlyk zyn.
10.[regelnummer]
Indien 't my zulke déden,
Ik hadde 't ligt ontwéken,
Maar nu was 't uit met my.
11.[regelnummer]
Want hoe kond' 't in gedagten
Ooit vallen, my te wagten
Voor zulk een? die Ik hiel
Voor leidsman, hulp en ràder,
Beproefde vriend, ja (nàder)
| |
| |
Ja zelfs die van 't gewisse,
Die 't hert', zoo 't scheen, ook wéder,
13.[regelnummer]
Die met my stà'ig den drempel
Betrad, van 's Heeren tempel,
En 't heilig reuk-altaar,
Door plegtige offerhanden,
Aan 't rooken hield en branden,
14.[regelnummer]
Dat zulk een', my zoo waarden,
Zoo byster zoude ontaarden,
En 't nu op my dus neemt:
Wiste al voor lang t' ontveinzen,
Is al zoo boos als vreemd.
15.[regelnummer]
't Is een verval der ty'en,
En 't heilig kerk-gebruik.
16.[regelnummer]
Nu 't wyl d'ondankbaarhéden
En breuk van trouwe en eeden,
Ten hémel roept om straff',
Zoo zal de dood hem vellen
En zenden wegh ter hellen,
Myns herten klagten sussen,
Die van uit 's hémels Chooren,
18.[regelnummer]
't Zy of de zonne haar stràlen
Uit, 't zuide né'er laat dàlen,
| |
| |
En dooft in 't Wester-zout:
't Zy of ze schuilt in 't Noorden,
Of d'Ooster-kim wil boorden
En stieren met haar goud:
19.[regelnummer]
Geen onruime uur, nog tyden,
Dat Ik niet still' ter zyden,
Mag tot Myn Heiland gaan,
Myn nood Hem stellen vooren,
Dat Hy my niet zoude hooren,
20.[regelnummer]
Ja 'k voele reeds de vrugten
Zyns goedheids, op myn zugten,
Die ligting ziet in 't ly'en,
Zoo zwaar om dràgen viel.
21.[regelnummer]
Gewis Hy zal myn plàgers,
Myn dryvers en myn jàgers,
Met volle maat toe-méten,
Haar wel-verdienden loon.
Die met haar staan in vréden,
Ja dràgen stà'ig, tot smerte
Des naastens, galle in 't herte
Zyn strikken, netten, koorden,
24.[regelnummer]
Hy zal, die Hem vertrouwen,
Zoo verre, dat den vròmen
| |
| |
Geen kwaad zal òverkòmen,
Terwyl Hy, daar-en-tégen,
Die 't bloed der vróme plengen:
Zoo dat ze 't lyf niet brengen
26.[regelnummer]
Dus Ik, die op Hem wagte,
Ik weet zeer wel, op Wien
Myn arbeids vrugt te zien.
|
|