De koninklyke harp-liederen

Het XXVII harp-lied.

Toon. Geswinde bòde van de Minn'.

WIe vreest met regt voor ongeval

Daar men word behoed.

Van Een' Die sterker is dan all'

Wat ons ooit ontmoet?

Nu: nadien,, God my wil
Hulpe bie'en,, zit Ik stil,

Al stond

't Graf voor my met òpen mond:

Nog versuff' Ik niet.

Want myn vyand vlied

(Onderling verwerd)

Wegh van zelfs vol schrik in 't hert.
Schoon of een magtig léger kwam

Woedend' in het land!

En zette 't all in vuur en vlam,

Zonder tégenstand;

Schoon het hadd',, my bezet,
Dat Ik zat,, als in 't net

Verstrikt,

Nog wàre ik gantsch niet verschrikt:

Mits ik vast vertrouw'

Op den Heer, en houw'

My in zyn geley,

Raakt my kryg nog moord-geschrey.

[p. 86]

3

Ik hebbe van Myn God alleen,

 

Eene gunst verzogt:

 

En wat tog? dat Hy my verleen,

 

Dat Ik wyken mogt

 

In het koor,, van zyn huis,

 

Daar Ik hoor',, 't zoet gedruis

 

En zang,

 

Van zyn dienst, myn léven lang:

 

En met een daar by

 

Zie, hoe heerlyk Hy

 

Daar, een Majesteit

 

Toond, van zyn by-wézentheid.

4

Alzoo dat Ik mag onder 't kleed

 

Dat zyn tente dekt,

 

Gaan schuilen, als men eenig leed

 

Tégens my verwekt:

 

En Hy my,, daar verborg,

 

Dat Ik vry,, buiten zorg

 

Voor kwaad,

 

Bleef in een gerusten staat:

 

Vast aIs op een rots,

 

Eeuwiglyk, en trots

 

All' het woe'en en slaan,

 

Van des boozheids oceaan.

5

Dan zou myn hooft zig uit het stof

 

Heffen, door zyn hand:

 

Tot eere en troon en kroon en lof,

 

Bòven myn vyand:

 

Die met trom,, en trompett',

 

My rondom,, dringt en plett',

 

En Ik

 

Zou dien zelven oogen-blik,

 

Hem ten prys en dank,

 

Off'ren het geklank

 

Van myn harpe en luit',

 

Daar myn geest zyn vreugd' door uit.

6

Nu Gy myn God! ey hoor de bé'e,

 

Die myn herte uit-weld!

[p. 87]

 

Verhoor en gunn' en geefze sté'e,

 

Dat Gy my hersteld.

 

Zyt my by,, met genà'e,

 

Antwoord my,, en zegg ja,

 

Ik zal

 

U verstrekken tot een wal.

 

Want Uw' aangezigt

 

Zoek Ik, na 't berigt,

 

My van U gedaan,

 

Heer! zie my dan gunstig aan.

7

Verberg Uw' liefde-stralen niet!

 

Of Ik weet geen raad.

 

Want Ik, indien Gy my verliet,

 

Legge als op de straat:

 

Heel vertré'en,, maar Gy hebt

 

My voorheen,, meer herschept

 

Door troost:

 

My, die Gy tot Kòning koost:

 

Help dan wéderom,

 

Sta niet stil, maar kom

 

My ter hulpe né'er:

 

God! myn heil, myn kroon, myn eer!

8

Want hy, van wien Ik ben geteeld,

 

Zy die m' heeft gebaard,

 

Gezoogt, gekweekt, gevleid, gestreeld,

 

Zyn bei'e gansch ontaard.

 

Elk gaat heen,, en hy laat

 

My alleen,, en in staat

 

Van wee,

 

Diep in ramps ontroerde zee:

 

Die, als 't ruist en kluist,

 

Stort en schuimt en bruist,

 

Dryft het ranke schip,

 

Ergens naar een blinde klipp'.

9.

Maar Heer! Ik hòpe met geduld,

 

En vertrouw' 't U toe:

 

Dat Gy my nog verlossen zult,

 

Leer my slegts maar, hoe

[p. 88]

 

Ik die wegh,, moet betré'en

 

Die Gy legt,, en waar heen

 

Ik vlié'e,

 

Voor het moord-gezigt van die,

 

Die dus woed en raast,

 

Gall' en gif uitblaast:

 

En wiens valsche tong,

 

My zoo ménigmaal besprong.

10.

Dat wagt ik van U Heere! Want

 

Hadd' Ik niet gelooft,

 

In U, en aan een béter stand,

 

'k VVaar lang Uitgedooft.

 

Hadde niet,, 's Herten oog

 

in 't verschiet,, verr' om hoog,

 

die stad,

 

Daar Gy zàlig leeft, gevat:

 

O! myn killiglyk

 

Waar' in 't hellen-ryk,

 

Daar geen zonne straald,

 

Zéker nu al né'ergedaalt.

11.

Maar neen, dat onwaardeerlyk goed,

 

Hadde zulk een kragt,

 

Op myn zoo-zuiver-trouw gemoed,

 

Als Ik daar aan dagt:

 

Dat nog lust,, Hert nog zin,

 

Ergens rust,, Vond, als in

 

Uw' zaal,

 

En oneindig zoet onthaal.

 

Wes ik voor my nam,

 

Wat me tégen kwam,

 

Blyde of droevig lot,

 

Al te láten aan myn God.

12,

Daarom, gezégend Israël!

 

Vest maar 't ooge op Hem,

 

Zyt Goedes moeds en houd u, wel

 

Digt aan zyn stemm'.

 

Zyt Gy nu,, klein van kragt.

 

Hy zaal u,, wel van magt

 

Verzien.

[p. 89]

 

Magt, waar voor all' 't kwaad zal vlien,

 

Magt, waar door men 't all

 

Overwinnen zal:

 

Wagt, derhalven, wagt

 

Op zyn goedheid, dag en nagt.