Jeugd-verzen

[p. 117]

XLVII
Jezus' Tranen

Algoede Meester! doet het kwaad
der menschen U zóó lijden,
dat van Uw heerlijk schoon gelaat
de droefheid nimmermeer vergaat
maar blijft door alle tijden?

Verstorven is Uw Gouden Lach,
door 't vreeselijk bedroeven.
Geen mensch die ooit Uw lachen zag,
maar van veel tranen zag men, ach!
de glinsterende groeven.

Weemoedig was Uw Heilig Woord
uit deernis met ons armen.
Ze hebben 't lachend aangehoord
en U in schimp en spot vermoord,
niet weetend van erbarmen.

Troostrijke tranen, meedicijn
voor ons berouwvol lijden,
doordringen mij met zoete pijn,
Heer! wil ons, die deemoedig zijn
Uw lafenis bereiden.

Met U, met U wil 'k telken dag
heilige tranen weenen,
of ik, met zeegenrijk beklag,
vertrouwlijk aan Uw boezem lag
in eindeloos vereenen.

Welzalige droefgeestigheid!
O Weemoed vol Genade -
De Herder die ons weenend weidt,
heeft uit ellende ons heil bereid
en weert den Wolf van 't Kwade.