Grassprietjes (onder ps. Cornelis Paradijs)

[p. 26]

VI Wanhoop

Vaarwel! gij schoone droomen!

Nu is het alles uit!

De maak'laar is gekomen,

En heengegaan mijn bruid.

O, wereld vol vermaken!

O, leven vol van lust!

Gij kunt mij niet meer raken,

Mijn ziele snakt naar rust.

Nu ga ik mij begeven

In 't eenzaam somber woud,

In Neêrlands groene dreven,

Waar ik zooveel van houd.

Daar waar geen zon zal schijnen,

Geen nachtegaal zal slaan,

Daar ga ik stil verkwijnen

Tot 't met mij is gedaan.

Geen morgenrood zal gloeien

Op mijn droefgeestig pad,

Met tranen zal ik sproeien

De lieve bloemen nat.

Daar zal ik weenend kermen,

Tot Gods genade groot

Zich mijner zal ontfermen,

Mij nemen in zijn schoot.

O, Heeler aller wonden!

Ontruk mij ras! ontruk

Mij uit deez' poel van zonden

Naar 't hemelsche geluk!