Oude mede nieuwe vreughde-klanck die haer laet hooren hier in verscheyde soo geestelycke als kluchtige zangen
(1664)–Joannes van Dyck–
AuteursrechtvrijWijse: Hoe wel soo moet het lusten.O Mensch van Godt geschapen,
Hoe mooght ghy soo vast slapen,
En zijn sonder verstandt?
Dat ghy niet eens wilt peysen,
Dat ghy soo haest moet reysen
Van hier na ‘t ander Landt.
Ghy soudt u wel bereyden,
Wist ghy dat ghy moest scheyden
Van hier in korten tijt:
Waerom doet ghy dan sonden,
Daer ghy tot geender stonden
Een uur versekert zijt.
Eylaes! sonder aenmercken
Doet ghy nu quade wercken,
U dunckt, het gaet seer wel:
Daer Godt op avonture
U binnen een half uure
| |
[pagina 23]
| |
Sal laten gaen ter Hel.
Wat sal u dan al baten
‘t Geldt, dat ghy moet verlaten
En al uw tijtlijck goedt?
Want, als ‘t u minst sal passen,
Sal u de doodt verrassen:
Aenmerckt, dan, wat ghy doet.
O sterven! bitter sterven!
Als men hier na moet derven
Heer Iesus klaer aenschijn;
Och! eeuwigh sal langh dueren;
Wee hem, die ‘t moet besueren,
En altijt zijn in pijn.
Dus, mensch, weest nu gedachtigh,
Dat ghy voor Godt almachtigh
Ten oordeel eens sult staen;
Al waer ghy van uw leven
Sult reeckeninge geven;
Peyst wat ghy hebt gedaen.
Leeft nu soo met de menschen,
Gelijck ghy wel soudt wenschen
Te wesen in doots-noot;
Want soo elck werdt gevonden
In sijne laetste stonden,
Soo blijft hy na de doodt.
Betert u t’allen dagen:
Want tegen des doots-slagen
En is toch geenen schildt:
Wilt u van sonden bewaren,
Peyst waer ghy noch mocht varen,
Leeft soo ghy sterven wilt.
Leeft soo, dat ghy mooght leven,
| |
[pagina 24]
| |
En met Godt sijn verheven
In ‘s hemels hoogen Throon.
Dat gunn’ ons Godt den Vader,
Die ons allegader
Naer wercken geven loon.
|
|