Vaderlandsche poëzy. Deel 2

[p. 92]

Jakob van Artevelde.

Gehoorzaemt als een vorst, doorschoten als een hont.

vondel, Masanjello.

Op 's ruwaerts eergestoelt, dat Frankryk-zelf deed beven,

Door 't vlaemsche volk vereerd, als 't vrye hulde bood;

Door laffen moord geveld; in 't plechtig graf verheven,

Waerop 't verzoeninglampj' een zachten schemer schoot;

Verbannen uit het graf door d'arm eens blinden yvers,

Die in den dwarrelwind uw ridderassche strooit;

Veroordeeld en gedoemd door felverhitte schryvers,

En door onze eeuw op nieuw met gloriedosch getooid;

Dit 's Arteveldes lot. Het leert ons: In u-zelven

Vindt gy alleen het loon van vaderlandschen moed.

Het volk bouwe u een throon, of moge een graf u delven,

Eene enkle weegschal richt den brave en 't bastertbloed.