|
| |
| |
| |
XXXI.
De twee Meesters, en de twee Uithangborden.
Dag, beste Piet; 'k ben bly van u te zien.
Wat 's dat?.. van waer zoo bleek?... moet gy misschien
Als in 't jaer twintig wederom u biên
Tot nieuw exaem, om Meester voort te blyven?
O dommigheid! o diepëllendig land!
Miskent men u? verloort ge een goeden klant,
Een rykmans kind, met klinkende verstand
Dierbre vriend, hoe kan het wezen?
Dit, met myn eigen oogen zien en lezen!
Ja, hun ontsprong van gram een eedle traen.
Verbeeld u, vriend, ik ging met iemand wandelen;
Terwyl wy van het Grammatieke handelen,
Blyf ik voor myn gewoone herberg staen.
| |
| |
't Bord was vernieuwd; ik kyk er naer toevallig,
En zie (horresco referens!) toevallig
In 't Mechelsch Maegdeken, en zonder g
Wel, die zou daer niet ter sneê
Hoe zouden 't kindren spellen
Daeraen moet ge u niet kwellen.
Of wilt gy, dat m'een kinderlyke, alsmeê
Een mannelyke spelling, nu zal tellen?
Woordspeling! foei!... voor myn estaminet
Zoo'n gruweldaed! ik zweer het, van myn leven
Zal ik my naer dien kroeg niet meer begeven.
Wat stoort ge u aen een uithangbordje thans?
Vindt gy te Gent niet menig kluchtig wonder;
Als: ‘Men verkoopt alhier gemaekte mans’
En 't woordtje kleederen zeer ver daeronder?
En u ontsprong een traen!... wat malligheid!
Dat 's niet met al, myn vriendje, waer ge om schreit.
| |
| |
Ik, ik heb regt te spreken van myn kwelling.
Ik huiver nog... wat vreemder yslykheid!..
O ja, dat is een doemenswaerde Spelling...
Voor welke slechts een Siegenbeker pleit!
Wel, spreek dan toch! verkort wat uw vertelling.
Hoe kan er zulke aertsdommigheid geschiên...
Op myn estaminet staet nu: de Wage!
WA zonder E... wat onverdraegbre plage!...
Neen, men zal my, daer 's avonds niet meer zien.
Veronderstel men schreef met de eigen letteren:
‘Wy wagen met den wagen ons ter baen’,
Zou men die Spelling niet te regt verketteren?
Hoe trof men toch het onderscheid hier aen
Van Werkwoord en van Substantief?... Verpletteren
Moet zulk een fout een' onderwyzer.
Die e ware aen een wagen 't vyfde rad.
In 't Werkwoord is die letter overbodig:
Het onderscheid volgt uit den zin genoeg.
Zwyg: uw g is zeer onnoodig.
| |
| |
De ch sluit aen beide sylben... voeg
Zwyg zelf, en loop naer uwen kroeg,
Of, boereknaep, keer weder tot den ploeg.
Wat spitst gy tegen my uw scherpen nagel!...
Keer tot den stal, gy, aepken van B.......,
Die eeuwig praet van zonneklaerheid, en
Den grootsten nachtuil blyft, die iemand kenn'.
Wat raest hy, die verwaende Siegenbeker?...
Gy, lasteraer van d'eersten letterwreker
Van Vlaenderen, gy, domoor!
Wat minder trots!.. geen taelgeleerde vreest er
Voor zulk een dwerg: gy zyt geen heksenmeester.
O, had ik hier myn palmenplak ter hand!
Hou daer! ik hoef zoo verre niet te zoeken.
Daer vliegt een klap: zy schreeuwen, vechten, vloeken.
De letterstryd werd warm: een bloedstroom liep,
Dien men (God dank!) in inktstroom ras herschiep.
| |
| |
Het is gedaen, o Magistraet, met orden,
Met goed verstand, met vriendschap, deugd en eer,
Ja, alles stort in d'ouden baijert weêr,
Zoo gy niet waekt op Belgische uithangborden.
|
|