Simon Stevin, naer Voorduin's bekroond werk, met eenige dichtstukken
(1846)–Prudens van Duyse– Auteursrechtvrij
[pagina 77]
| |
Simon StevinGa naar voetnoot(*).
| |
[pagina 78]
| |
'k Verhef me als Belg, hoor ik uw roem vermelden
In onze tael, vry van uitheemschen band;
In de oude tael van de oude vlaemsche helden,
Die Breydel sprak, in heilig vuer ontbrand.
Gy streedt voor haer, de Wetenschap tot vader,
Als voor den echten tolk des volks in 't Kunstgebied.
Stevin, gy waert geen landsverrader;
Een standbeeld ryst voor zulken niet.
Niets faelt er meer aen uw verhoogden luister:
De nietling bast vol schrik uw grootheid aen.
Ga, wring 't Genie, die Godsspraek, in den kluister.
't Is vry als God - als hy, kan 't niet vergaen.
't Is uitvloed van des Scheppers eigen ader -
Een zon, die over 't graf der eeuwen vonken schiet.
Stevin, gy waert geen landverrader:
Een standbeeld ryst voor zulken niet.
Bleef iemand koud, die 't vaderlyk gebeente
Vereeren zag door 't dankbaer nageslacht;
Knielde iemand niet by moeders grafgesteente,
Waeraen hy zucht, noch beê, noch tranen bragt,
Hy nake koud tot u, Kunstschepper, Vader
Der Wiskunst, gy, dien Brugge al juichend wederziet.
Stevin, gy waert geen landverrader:
Een standbeeld ryst voor zulken niet.
EINDE.
|
|