Nazomer

[p. 108]

Voorwaert!

Vlaming, blijf vrij man, en Germaen in 't harte,
Boven heerschzucht, waen en geweld verheven;
En dat staeg Gods hand in uw erf u vestig'!

Basterts verdwijnen.

Noch voor 's aedlaers bliksem van 't oude Rome,
Noch voor Frankrijks goudene riddersporen,
Noch voor 't houtmijtvuer van den spaenschen dwingland

Weken de vaedren.

Vlaming, kamp volmoedig, verweer de taelzaek:
Want de tael is 't volk en de volksverlichting,
Schoon u 't ras minacht', met blazoenen dweepend,

Aedlik, niet edel.

Zie, hoe diep 't reeds zonk, en al dieper neêrzinkt;
Met den eeuwgeest steigert ge hoog en hooger.
Stap, o Noordstam, voort, als Bataef en Duitscher:

Aen u de toekomst!

Toen op Nijls rouw oever het wiegjen aendreef,
Waerin 't wicht, wreedaerdig veroordeeld, schreide,
Zag in hem dàn iemand een volksverlosser,

De eeuwen beheerschend?