Gedichtjes voor kinderen

De grysaerd.

Een knaepje, met zyn vader
Aen 't wandlen, zag een grysaerd,
Die, onder lindeloover,
Wat sluimerde op een tuinbank.
Twee lieve meisjes kwamen,
En stelden, met een lachje,
Hem op de blanke hairen
Een purpren-roozenkransje.

[p. 78]

 

De grysaerd, zacht ontwakend,

 

Zeî lachend: ‘Zoete meisjes!’

 

‘O vader, vroeg het knaepje,

 

Zeg my, waerom die meisjes

 

Dien vreemden grysaerd kroonen?’

 

‘Myn zoontje, was het antwoord,

 

Uit eerbied en uit liefde:

 

Die zoete meisjes weten,

 

Dat kinders zulke mannen,

 

Om grysheid moeten eeren,

 

Om wysheid moeten minnen.