Gedichtjes voor kinderen(1849)–Prudens van Duyse– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 76] [p. 76] Vrolykheid. De lieve jeugd Tracht naer de vreugd, De bloemen en de spelen. De goede God Laet ze in 't genot Van al wat zoet is, deelen. De traen misstaet Aen haer gelaet; Zy kent geen zorg, of smarte. De jeugd is vry, De deugd is bly: Ze is adem van ons harte. Elkeen bemint Den lach van 't kind, Ten goede steeds genegen, Dat vlytig leert, Zyn meesters eert, Zyn' oudren is ten zegen. [pagina 77] [p. 77] Het kind, dat lacht, Is 't beeld zoo zacht Der lente pas ontloken, Als 't kruidje groeit, Het knopje bloeit, En 't bloemtje geurt, ontploken. Vorige Volgende