|
| |
| |
| |
707. Blaest de trompetten in Syon reyn.
Blaest de trompetten in Syon reyn,
ontspringt den slaep groot ende cleyn,
ghy kinderkens nieu herboren;
wilt al het volck vergaren;
maent nu ten strijde ionck en oudt,
arm en rijcke, cloeck en stoudt;
wilt hier in niemant sparen.
Steect op een teecken in Syons stadt,
verheft de vervallen standaerden pladt,
doetse op de hoochten laeyen,
ghemoet sou moghen werden;
weest neerstich en cloeck in dijn labeur,
segt, dat sy ghehoopt, tot sconincx faveur,
Vertrect wt Babel, o volcken al,
coemt Syon helpen bouwen;
o kinders, verlaet dien ouden wal,
wilt Syons berch aenschouwen;
haer coninck is rijcke en wel ghestelt,
haer huysen die zijn vol goet en ghelt,
niet een en salder falen.
| |
| |
Coemt herwaerts, o kinderkens vigoreus,
en vreest voor gheen gheruchten;
den coninck is Christus victorieus,
die nu zijn cracht laet luchten;
noyt schoonder stadt op eerde:
sy is ghebout hooch inde lucht,
sy vreest tempeest noch oock gherucht,
sy is van hoogher weerde.
De stadt is gheboudt van louter goudt,
ghelijck den glaze schoone;
haer verciersel lustich die haer aenschoudt,
haer maecksel seer ydoone;
haer straten die raeyen van claerheyt groot,
haer gheboutte gaet boven den goude root
Haer claerheyt blinct als reyn cristael,
seer lustich om taensiene,
haer mueren die zijn seer triumphael,
seer schoon aen allen zijden;
haer poorten die staen altijt ontdaen,
door welcke de wtvercoornen gaen
die Christum recht belijden.
Hoort, ghy die Syon noyt hebt ghesien,
wilt tsamen opwaert trecken;
daer sal sulcke een triumphe gheschien
als noyt in gheender plecken;
verchiert met reynder cleeren,
en sal den coninck in zijn ghemoet
comen met al haer maechdekens soet,
Daer sullen sy met grooter cracht
Babels ghewelt verstooren;
haer dienaers die sullen dach en nacht
de bazuynen laten hooren;
coemt, wilt ons dienstich wesen,
rust u ten strijde naer sconincx bevel;
al die gheheyscht zijn, die comen snel
naer Syons stadt ghepresen.
Grijpt spiesse en sweert, tis meer dan tijt,
bereyt de gheschutten tot desen strijt,
en vreest noch druck noch schande;
beclimt haer mueren, beloopt haer werck,
belegt haer poorten, weest manlick sterck,
slecht haer als een boscage.
Sy moet vervallen, den dach is by,
so sy ghedaen heeft Gods kinders vry,
tis so sconincx begheeren:
cloecksinnich als kinders, steect haer aen brant,
maect van haer cirage een ledich lant,
wilt haer tot niet verteeren.
Prince, ghy Godes kinderen, hoort,
die hier toe zijt gheropen:
weest cloeck ten strijde, neerstich int woort,
coemt vry, de stadt staet open;
van dwoort wilt altijt spreken,
op dat ghy Babel moecht wederstaen
en also een eynde van haer ontfaen;
want trecht is so ghestreken.
| |
| |
1, 3. t.: en cleyn. - 5, 1 vlg. Vgl. hiervoren III, nr. 687, bl. 2642: ‘Hierusalem ghy schoone stat’. - 6, 4. om te bediene = om krijgsdienst op te verrichten, te verdedigen; vgl. Wdb. der Ndl. taal, II, kol. 1186.
| |
Tekst.
Veelderhande gheestelicke liedekens, 1558 (beschreven door Dr. F.C. Wieder, De Schriftuurlijke liedekens, 's-Grav. 1900, bl. 139, nr. XXXIX), sign. C vi ro, ‘op de wijse: Mijns herten sin is der ioncheyt vol’. Dr. W. bl. 60, noemt het: ‘een stout stuk allegorie, waar Zion de stad is die door het vijandige Babel belegerd wordt. Allen worden opgeroepen naar Zion te trekken om Babel te bestrijden, en, na Babel van Zions muren teruggedreven te hebben, Babels stad zelf aan te vallen en hare muren met den grond gelijk te maken. Deze voorstelling’, zegt de schrijver, ‘zou ons doen denken aan de Wederdoopers, maar toch te onrechte, want de dichter is een Sacramentist, die omstreeks 1550 zijn liederen maakte’. Zie nog Dr. W., Regist. nr. 83, en bl. 7, 24, 77.
| |
Melodie.
De aangeduide wijs: ‘Mijns herten sin’, enz. bleef ons onbekend. Het lied heeft denzelfden strophenbouw als: ‘Een goet nyeu liet heb ick gedicht’ (zie hiervoren I, nr. 99, bl. 415) en kan dus op de fraaie, opgewekte, uitnemend passende melodie van Ps. 17, Souterliedekens, 1540, gebracht worden.
|
|
Auteursrecht onbekend