Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2699]

705. Hoe blaeckt mijn herteken, o lieflijc vier.

1.
Hoe blaeckt mijn herteken, o lieflijc vier;
sal ick dit derven lange dragen?
Ick en can noch mach noyt sulc dangier,
daer sijn gepasseert geheel drye iaren.
Mijn oogen diet sagen, wat mijns geschiet:
voor een cleyn vruecht so menich verdriet.

2.
Sijn godlijck woort diet al geneest,
ongevalscht als nardus oft conserven,
gaf my confoort; maer tis geweest.
Och, Jesus lief, sal ick u nu derven,
so moet ick sterven; hoort wat bediet:
voor een cleyn vruecht so menich verdriet.

[p. 2700]

 

3.

 

Wie soude lyden dit dootwondich grief,

 

daer elck ure is duysent iaren;

 

segt my rasch, vrient, hebt ghy my lief?

 

Aylacen, waer is hy bevaren?

 

Segt, sonder sparen, dit niet en besiet:

 

voor een cleyn vruecht so menich verdriet.

 

 

 

4.

 

Wie sal u kussen, mijn mondeken root,

 

mijn handekens reyn om salven poogen,

 

oft lustich baden inder tranen vloet,

 

met gulden hayr zijn voeten droogen;

 

ick en cans gedoogen, tis al om niet:

 

voor een cleyn vruecht so menich verdriet.

 

 

 

5.

 

Ick en wiste noyt wat liefde was,

 

dan nu ickt derve en niet mach gebruycken;

 

die liefde is my recht als ick las:

 

veel waters en mochte niet in volle cruycken.

 

Wat sal ick beluycken? Wee die my dus riet!

 

Voor een cleyn vruecht so menich verdriet.

 

 

 

6.

 

Nu, Jesus lief, mijns hertsen vruecht,

 

laet my ghenade van u verwerven;

 

ick bid u, troost my doer u duecht,

 

oft laet die doot mijn herte doer kerven,

 

oft ick moet sterven, mijn qualen siet:

 

voor een cleyn vruecht so menich verdriet.

1, 2. vlg. De zin is: Ik kan het niet langer uithouden, het duurt al drie jaar; en dat heb ik met mijne oogen moeten zien. - 4, 1-2. Zinspeling op wat Magdalena gedaan heeft; cf. Luc. VII, 38, en Joh. XII, 3.

Tekst.

Veelderhande liedekens, 1556 (beschreven door Dr. F.C. Wieder, De Schriftuurlijke liedekens, 's-Grav. 1900, bl. 135, nr. XXXI), sign. Lij r^o, ‘na die wyse: Dat ick om een schoon beeldeken soet’. - ‘Wel een van de allermooiste Hervormde liederen’, schrijft Dr. W., t.a.p., bl. 50, ‘en het zuiverste voorbeeld van een angstige liefdeklacht, naar het schijnt door iemand gemaakt, die reeds drie jaren gevangen zat om het geloof en die zijn wanhoop met zijn vurig verlangen vermengt in een smartelijken kreet van liefde tot Jezus...’

Het refrein: ‘Voor een cleyn vruecht’, enz. is ontleend aan het wereldlijk lied, hier tot wijsaanduiding aangegeven (zie I, nr. 97, bl. 410 hiervoren), dat tot dit Schriftuurlijk lied heeft aanleiding gegeven. De navolging staat echter ver boven het model.

Melodie.

Zie hiervoren, t.a.p.