Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2629]

681. Heer vader, hebt den ewigen loff.

1.
Heer vader, hebt den ewigen loff,
die ons bereit der engelen hoff,
mit uwen soen, die ghi ons sant,
end ons ofdoet den helschen brant.

2.
Maria, vrou, ghi waert alleen
daer toe vercoren, anders gheen,
die ons voert bracht Emanuel,
des was die bode Gabriel.

3.
Kerst was geboren in eertriic
van eenre maget wonderlic,
hi leet daer menich bitterheit
om onser alre salicheit.

4.
Hi wert besneden nader wet;
diet al vermocht, hi woud niet bet;
hi liet hem vluchten uten land
om vrese van Herodes hand.

5.
Als deze maecht gebenediit
had in geseten haer vol tiit,
ginc si ten tempel nader wet,
die Moyses hadde voergeset.

6.
Maria, vrou van hemmelriic,
en quaemt daer herde willichlic,
ten had u noch gheen noet gedaen,
mer ghi woud onder die wet staen.

7.
Ghi offerdet daer voert uwen soen,
die Heer is vanden hogen troen,
twie cleyne tortelduywelkyn;
des si geloeft u kindekyn.

8.
Loff heb dat kynt, die hoge Heer,
die wy vol loven nymmermeer
en mogen nae syn weerdicheit;
geloeft si hi in ewicheit.

9.
Maria moeder, maget fyn,
ghebenediit soe moet ghi syn,
want mitten soen, die ghi ons bracht,
ons vaders toern is al gesacht.

10.
Maria vrou, doer uwer doecht
bidt uwen soen, want ghi vermoecht,
dat hi doer syn barmherticheit
aensie die cranke menschelicheit.

[p. 2630]

 

11.

 

Heer, doer die bede dynre moeder,

 

soe bidden wy, weest onse behoeder,

 

soe dat wy inder lester tiit

 

mit di worden gebenediit.

 

 

 

12.

 

Dat dit ghescie, soe willen wi loven

 

den groten coninc van hier boven

 

end die maghet, vrou Maria,

 

end singen ter eren gloria.

 

 

 

13.

 

Gloria tibi, domine,

 

qui natus es de virgine,

 

cum patre et sancto spiritu,

 

in sempiterna saecula. Amen.

4, 3. hi liet hem vluchten = hij vluchtte vrijwillig. - 5, 2. had in geseten = had binnen gezeten, was thuis gebleven. - 5, 4. t.: had. - 6, 2. t.: enquaemt; de zin is: indien gij niet kwaamt vrijwillig daar. - 7, 1. Lukas II, 23. - 7, 2. t.: di heer. - 7, 3. lukas II, 24. - 8, 2. vol loven ... en mogen = niet kunnen vollooven.

Tekst en melodie.

Bäumker, Niederl. geistl. Ldr., nr. 11, Vierteljahrsschrift, 1888, bl. 186, de zangwijs ontleend aan de hymne: ‘Te lucis ante terminum’, zooals deze t.a.p. medegedeeld wordt door Bäumker, naar Vesperale Romanum, Leodii 1850. Deze lezing verschilt alleen met de bovenstaande, door dat de kleine versiering a b a a, die men daar aantreft voor het woord ‘sant’, door a bes a a is vervangen; wat niet te verdedigen is. Zij vangt aan in aeolischen en sluit in iastischen modus (zie hiervoren de Inleiding bl. XX). - Souterliedekens, Antw. 1540, op het slot van het boek: ‘Nu laet o Heere dinen knaep’ (Symeons lofsanck) nae die wise: Jesu salvator seculi’, variante van de bovenstaande melodie. - De Latijnsche tekst: ‘Nunc dimittis servum tuum’ (Lukas, II, 29-32), met de kerkelijke psalmodie, komt voor in Een dev. en̄ prof. boecxken, Antw. 1839, nr. 242, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 280. - Vgl. hiervoren III, bl. 2111, de melodie: ‘Wildi horen singhen eenen soeten sanc’.