Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2496]

641. Ic heb de werelt seer bemint.

1.
Ic heb de werelt seer bemint,
si heeft mi heel van God getogen;
nu heb ick ooc al versint,
hoe mi die werelt heeft bedrogen.
O God, het is in u vermoghen,
wilt mi nu ontfermen noch.
O valsche werelt, ghi hebt my al geloghen,
in u en is niet dan bedroch.

2.
O werelt. ghi sijt toch een partie
teghens God, het is claer beseven,
want nijdicheyt en hoverdie
sijn ter werelt al verheven:
niemant en soecket dat eewich leven,
dat mach ic wel segghen noch.
O valsche werelt, ic heb u wel beseven,
in u en is niet dan bedroch.

3.
Gulsicheyt en overdaet
en zijn nu ter werelt al gheen sonden,
overspel seer fornicaet,
al zijn die over al ghevonden;
om gelt, om goet, ontbint men alle sonden;
dat mach ick wel segghen noch.
O valsche werelt, als ick u wel duergronde,
in u en is niet dan bedroch.

4.
Als ick die werelt wel besie
en bekenne haer ghebreken,
laet ons dan tot Christum vlien
en de werelt heel versteken;
aen hem en sal ons niet gebreken,
want hi is der menschen soch.
O valsche werelt, ick heb u al duerkeken,
in u en is niet dan bedroch.

[p. 2497]

 

5.

 

O hemelsche Vader ghebenedijt,

 

wilt mi van dit vlees verlaten,

 

dat wi door Cristum werden bevrijdt,

 

want wi zijn al broossche vaten;

 

de werelt met haren ondersaten

 

heeft mi nu bevangen noch.

 

O valsche werelt ten mach u niet baten,

 

in u en is niet dan bedroch.

 

 

 

6.

 

O Vader inder eewicheyt,

 

wilt mi uwen gheest ingheven;

 

de werelt heeft mi heel verleet,

 

si doet mi na den vleessche leven,

 

het welc de siele brenct in sneven,

 

verloren inder hellen troch.

 

O valsche werelt, ic heb u claer beseven,

 

in u en is niet dan bedroch.

2, 2. beseven, verl. deelw. van beseffen, verstaan. - 3, 4. t.: al zijn de.

Tekst.

Antw. lb., 1544, nr. 196, bl. 301, ‘een nyeu liedeken’, hierboven weergegeven; - Een Amstelredams amor. lb., 1583, bl. 108b, ‘op die wise: Mijn hert is my ontween geclooft // wie sal my’ (zie hiervoren I, nr. 105, bl. 430). - Aangeh. door Dr. F.C. Wieder; De Schrift. liedekens, 1900, bl. 130 en Regist. nr. 409.

Melodie.

In I. Fruytiers' Ecclesiasticus, Antw. 1565, nr. 7, bl. 23, vindt men, voor het lied: ‘Myn kindt u wercken doch begint’, de melodie met wijsaanduiding: ‘Een out grysaert: oft, Ick heb de weerelt seer bemint’; zie hiervoren II, nr. 260, bl. 938: ‘Den winter comt aen’.