Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2390]

614. Och lieve Here, ic heb gheladen.

⁽¹⁾

1.
Och lieve Here, ic heb gheladen
mijn sondich schip mit volre last;
ic moet doch reisen op u ghenaden
ende varen wech alst u ghepast.
Mijn schip is lec, cranc is mijn mast
ende mijn ghewant te gader al,
ende ooc heb ic die conde niet vast,
ic en weet niet waer ic hene sal.

(1) Volgens den tekst:

ic en weet niet waer

[p. 2391]

 

2.

 

Nochtan so moet ic immer voort,

 

als ghijt lieve Here ghebiet,

 

want voor waer ic heb ghehoort,

 

dat ic dat mach laten niet.

 

Ic en weet niet wat mi is gheschiet;

 

die vaert maect mi mijn hert so swaer,

 

het is mi last ende groot verdriet,

 

dat ic moet voort, ic en weet niet waer.

 

 

 

3.

 

Leider dus bin ic seer begaen.

 

dat ic van hene trecken moet;

 

die reise moet immer sijn ghedaen,

 

vaer ic behouden, dat is mi goet.

 

Here, door u waerde heilighe bloet

 

wilt mi beschermen van verdriet,

 

dat ic mach varen in u behoet:

 

waer ic sal havenen, en weet ic niet.

 

 

 

4.

 

Adieu, adieu, nu wil ic tseil,

 

ic en weet ander gheen niemaren;

 

God gheef mi gheluc ende heil,

 

dat ic behouden doch mach varen.

 

O lieve Here, wilt mi bewaren,

 

weest mijn leitsman in mijnre vaert,

 

dat ic mach seilen sonder sparen

 

den wech ten ewighen leven waert.

1, 6. Bij Bäumker ontbreekt het woord al. - 1, 7. Bij H.v.F. ontbreekt het woord vast. - 3, 1. begaen = bekommerd, bezorgd.

Tekst.

Hoffmann v.F., Niederl. geistl. Ldr., 1854, nr. 120, bl. 241, zonder wijsaanduiding. Naar het 15^de-eeuwsch Berlijnsch Hs. 8,190. - Bäumker, Niederl. geistl. Ldr., nr. 83, Vierteljahrsschrift 1888, bl. 318, eerste strophe, naar dezelfde bron.

Melodie.

Bäumker, t.a.p.