Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2283]

579. Ic sie den dach int oest opgaen.

1.
Ic sie den dach int oest opgaen,
o Ihesu lief, wilt my bistaen;
verleent my, desen dach tontfaen
mit dancberheit in uwe naem,
end alle sonden wederstaen.
O Ihesu lief, ic roep u aen,
wilt my mit dyne myn bevaen,
op dat ic u mach syn bequaem
end soe des viants stric ontgaen.

[p. 2284]

 

2.

 

Die sonne scoen end claer opgaet,

 

och Heer, vergeeft my myn misdaet,

 

en weet my anders ghenen raet,

 

te comen in der vroechden graed

 

Ghi siit myn hoep, myn toeverlaet,

 

al myn genade aen u staet.

 

O Ihesu lief, nu van my slaet,

 

myn sonden, boesheit ende quaet,

 

end set my in der doechden straet.

 

 

 

3.

 

Die vogelkyns syn blidelic,

 

die bloemkyns bloeyen suverlic,

 

die lelikyns spruten gracelic,

 

die roeskyns ruken suetelic;

 

hoe scoen moet syn in hemmelriic

 

dair alle dinc onsprekelic

 

veel scoenre is, ya ongeliic,

 

dant wesen mach hier op eertric.

 

Och Heer, haelt my daer cortelic.

 

 

 

4.

 

Wat baet der vruechd, diemen aensiet,

 

si compt geringh end gaet seer vliet,

 

si is nu, end schier is si niet;

 

wat ist anders dan groet verdriet,

 

al dat hier op eertric gesciet;

 

hier om hi hem seer wel beriet,

 

die hem alleen op God verliet

 

end deed geliic als hi gebiet,

 

der werrelts vruechde after liet.

 

 

 

5.

 

O Ihesu, Heer der reinicheit,

 

ghi siit, daer al myn troest aen leyt;

 

ic myn veel meer u zueticheit,

 

dan alder werrelt suverheit.

 

Ic bid u guedertierenheit:

 

verleent myn hert oetmoedicheit,

 

op dat ic u mach syn bereit

 

end dienen mit gestadicheit.

 

Loff si u in der ewicheit. Amen.

1, 7. t.: u myn; dyne myn = uwe liefde. - 1, 8. t.: bequam. - 2, 3. en = ik ne; vroeger in. - 4, 1. t.: des vruechd. - 4, 3. schier = weldra. - 5, 3. ic myn, bemin. - 5, 4. suverheit = schoonheid.

Tekst en melodie.

Bäumker, Niederl. geist. Ldr., nr. 20, Vierteljahrsschrift, 1888, bl. 203, zonder wijsaanduiding.