Het oude Nederlandsche lied. Deel 3(1907)–Florimond van Duyse– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 2246] [p. 2246] 572. Begheerte, nu vlieghet ten hemel op. 1. Begheerte, nu vlieghet ten hemel op, groet mi mijn lief ende secht hem lof. Rex glorie, deus omnipotens misericordie. 2. Secht hem, dat ic van minne quel, het gaet mit mi al uten spel. Rex glorie, cet. 3. Sijn minne staet vast in minen sin, en wils niet meer, mi en doochs niet min. Rex glorie, cet. 4. Nimmermeer en worde ic ghesont, sijn hoghe minne si mi cont. Rex glorie, cet. 5. Hi heeft mi in minen gront gheraect, sijn stralen sijn weder ghehaect. Rex glorie, cet. [pagina 2247] [p. 2247] 6. Hi is een soete honichvloet, die droghen herten groeijen doet. Rex glorie, cet. 7. Hi mach wel draghen goeden moet die mint dat ongheschapen goet. Rex glorie, cet. 8. O siele, wilt ghi nu meien gaen? gaet daer seraphin gulden harpen slaen. Rex glorie, cet. 9. Al daer is clanc ende overclanc, daer is der soeter minnen sanc. Rex glorie, cet. Tekst. Hoffmann v.F., Niederl. geistl. Ldr., nr. 88, bl. 178, zonder wijsaan-duiding, naar het 15de-eeuwsch thans te Berlijn berustend Hs. 8,190. Melodie. Bäumker, Niederl. geistl. Ldr., nr. 71, Vierteljahrsschrift, 1888, bl. 311, met de eerste strophe van den tekst, naar dezelfde bron. Vorige Volgende