Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2010]

519. Malewelleken is er niet geboren.

Malewelleken is er niet geboren
in het Jodeland; ziet vol bly.
Geeft iederen man een zangeken koren,
stelt hem met den Heere kwyt;
daer nog een paer worsten by,
met een verkens ribben zy.
Wilt u verblyden tot al den tyden,
tot in het zalig nieuwe jaer.

1. Malewelleken = Emmanuelken. - 2. is er niet geboren = is er nie(uw) geboren (?); ziet vol blij = zingt al blij (?). - 3. zangeken, sangh, sanghe, fasciculus spicarum (Kiliaan). Zang, v., samengeraapt bundelken, bosje korenaren of handvol graanaren, die men achter de pikkers (maaiers) of liever achter de schoovenbinders of, wanneer 't graan reeds van het veld is, opraapt (Schuermans, Idioticon). - 4. Stelt hem, enz. = geef hem het Godsdeel, geef hem acquit op den Heer: zeg hem dat hij tegen u kwijt is, daar gij het niet aan hem gegeven, maar den Heer geleend hebt. Zie hiervoren II, bl. 1324.

[p. 2011]

Tekst en melodie.

Opgeteekend in de Brabantsche Kempen door J.N. Lemmens (1823-1881); ons medegedeeld door zijn leerling priester Jozef Duclos. De melodie is oud en kan in de XV^de eeuw thuis behooren. - Omstreeks Nieuwjaar wordt het vette varken geslacht; zie de Nieuwjaarsliederen medegedeeld door F.E. Delafaille, Gesch. van Mechelen, Mechelen, z.j. [1903], II, bl. 42 vlg., waar men o.a. vindt, zonder de melodie, een lied ‘gezongen op de gehuchten’ (voorgeborgten der stad):

Met dezen nieuwejaar
wij komen ons vereeren;
want het is ons laatste jaar,
dat wij zijn kaal van kleêren,
honger en grooten dorst.
Geeft ons een verkensworst
gezoden of gebraden;
want wij zijn zwart van dorst,
wij staan hier in de koû,
wij schudden en wij beven,
ons hert dat breekt van rouw,
wie wilt er ons wat geven?
Goed bier of brandewijn;
maar geld zou beter zijn,
want met die heilige dagen
ons beurzeken is zoo klein.